Wlasnie koncze 3eci sezon, poki co jest najgorszy, ale i tak nie sadzilem ze ten serial mnie w
ogole tak mocno wkreci wiec to nie jest znowu takie zle. Zreszta spodziewalem sie ze po
skonczeniu liceum serial cos na tym straci.
Tylko ja mam wrazenie ze Serena stala sie takim strasznym piździskiem? Jej postac stala sie do
bolu denerwujaca. Jak Chuck czy Blair od poczatku mieli metke rozpieszczonych, gardzacych
innymi, zwariowanych bananow + zdegenerowanych jesli chodzi o Chucka, a Serena zas byla
taka zwariowana blondi, szalona wakacyjna milosc - marzenie kazdego chlopaka, ktora brzydzi
sie intrygami i uwaza Chucka za oblecha, jest dokladnie tym samym co oni, moze i nawet w
gorszym wydaniu. Kolejny watek ktory sie opiera na tym ze cos zrobi (lub akurat czegos nie
zrobi), skłamie o tym i potem wychodzi 'ojej nie chcialam ci powiedziec bo cos tam gdzies tam',
albo 'no ja tak zaluje ale zrobilam to bo stalo sie cos takiego' i potem konczy na 'jestem przeciez
taka wyluzowana ladna panna wiec i tak mi wybaczycie xD'. Robi sie to juz naciagane, a
wywalenie Rufusa w 3ecim sezonie przelalo czare goryczy, 'przyjechal tatus ktory nas zostawil x
lat temu, fajnie ze byles takim milym ojczymem i tyle dla nas zrobiles ale teraz wypierdalaj',
przeciez to jest smieszne. Oczywiscie nie sa to dokladne cytaty jakbys ktos sie nie zorientowal
ale tak odczytuje te sytuacje. Jestem jakos w stanie zrozumiec ze taki Chuck tyle zwlekal z
wyzwaniem milosci Blair, przekraczal granice itp. bo jego postac byla tak prowadzona od
samego poczatku, jest interesujaca i wielowymiarowa, ale postac S. stacza sie coraz nizej.
Albo to 'robie sobie rok przerwy od nauki zeby znalezc sama siebie, mam w koncu tyle
problemow jak gdzie wydac worek hajsu na sukienke czy jakiego faceta wybrac, w koncu
wszyscy mnie kochaja a ja glupia sie zakochuje w kazdym xD'.