Nie, absolutnie taka nie jest. Pracuję i lubię to, co robię. Ludzi też.

Wszystko zależy od firmy, bo tworzą ją ludzie. Pracowałem w dużym korpo które w 2021 mieściło się w top 200 CEE Europy Środkowo-Wschodnie, obecnie w top 100. Ludzie faktycznie wyprani przez system, przemiał pracowników ogromny, większość na środkach depresyjnych i nasennych, bo nie wytrzymywała tempa. Niby życzliwi, uśmiechnięci a wewnętrznie wyniszczeni, każdy fałszywy, patrzy jak podkopać dołki pod ,,kolegą'', aby góra go awansowała. Góra patrzyła tylko na słupki. Zwykły pracownik nie miał szans na awans, bo firma z dawnych lat, gdzie zarząd,prezesi, wice stworzyli siatkę znajomych rodziny, która nieformalnie ,,wciska'' na kierownicze stanowiska swoich. Co do twoich znajomych to podejżewam, że albo pracują w firmie technologicznej gdzie mają podpisaną umowe o poufności, albo zarabiają tak dobrze, że po prostu się niewypowiadają na temat swojej firmu. Zauważyłem, że mentalność Polaka jest dziwna, jak zarabia dużo, to nierozmawia o swoich zarobkach, jak zarabia mało to albo kłamie, że zarabia dużo albo nic tylko narzeka. Ja należałem do grupy której nie doceniali to narzekałem, aż wkońcu się zwolniłem i nie żałuję.

Uważam, że w korpo jest najuczciwsza rekrutacja. W spółkach skarbu państwa to dopiero przyjaciele i znajomi królika.

A myślisz, że w małych firmach nie ma "molochu" czyli wykorzystywania pracownika, chamstwa pomiędzy pracownikami, albo odwrotnie okradania szefa przez pracowników ?

W naszych czasach panuje taka moda na mówienie o korporacjach źle. To tak, jak z disco polo. To taki "symbol ucisku". Ludzie rozumują stereotypami.

Może dopisze dwa słowa, bo mój poprzedni komentarz raczej mało rzeczowy. Akurat skończyłem oglądać Rzdzielenie. Genialny serial!

No więc ja w życiu pracowałem w wielu firmach i jako pracownik fizyczny i jako biurowy. Także w dużej, międzynarodowej korporacji. W jednych bywało źle, w innych dobrze.

W tej korpo było ok. Prawie wszyscy byli normalni (jak w wielu firmach). To zasługa w dużej mierze kierownictwa, które za moich czasów składało się z dwóch dosyć w porządku facetów. jak przełożeni  nie wprowadzają chorej atmosfery to i pracownicy zachowują się jak trzeba.
Ale jak po 5 latach jeden z nich awansował i na jego miejsce kierowniczką została jedna z moich firmowych koleżanek, to się dobre skończyło. Ona zaczęła się zachowywać jak Patricia Arquette czyli serialowa Pani Cobel. Choć przed awansem też była raczej "służbistką", ale wtedy mało kto to zauważał. Wkrótce potem zaczęła się redukcja etatów, więc długo pod jej rządami na szczęście nie popracowałem.

Choć w naszym mieście była tez inna korporacja - pracowała w niej moja ówczesna dziewczyna - i tam panowały takie klimaty, jak w powyższym serialu.

Innym razem pracowałem jako pracownik tymczasowy w pewnym dużym magazynie i tam pracownicy etatowi (zwykli robotnicy) bardzo pomiatali tymczasowymi. Źle to wspominam.

Jak widać, wszystko zależy od ludzi, jacy się pracują ze soba w jednym miejscu. Nie od rodzaju firmy.