HBO "rewizjonistycznie" o starożytnym Rzymie. Zaczynamy od triumfów Juliusza Cezara, kończymy na ostatecznej klęsce Antoniusza (i triumfie Oktawiana). To, co z miejsca uderza, to fakt, że serial jak najbardziej daleki jest od teatralności (skądinąd genialnego i - jakby nie patrzeć - kanonicznego) "Ja, Klaudiusz" oraz koturnowości znanej z hollywoodzkich widowisk podejmujących podobną tematykę. Twórcy postawili na pełnokrwiste, zniuansowane postaci i "odbrązawianie" mitów. Naszymi przewodnikami po Imperium staje się dwóch legionistów, których - w myśl zasady, że przeciwieństwa się przyciągają - połączy przyjaźń. Posunięcie zręczne, bo dzięki temu wszystkie dworskie intrygi możemy obserwować jakby "z zewnątrz", z dystansem, nie będąc jednocześnie pozbawionymi kontaktu z bohaterami jednoznacznie pozytywnymi (no, może nie do końca tak jednoznacznie, niemniej na pewno budzącymi sympatię). Sposób poprowadzenia niektórych wątków może budzić pewne zastrzeżenia, jednak jako całość "Rzym" zdecydowanie zasługuje na poklask i szacunek. Nie wszystkie ambicje spełnione, ale i tak żal wielki, że nie zdecydowano się pociągnąć serii dalej, choćby po to, by przedstawić losy całej dynastii julijsko-klaudyjskiej.