w 'Pustym karawanie' może trochę bardziej rozrywkowa, realizowana z dystansem zarówno do postaci literackiego
pierwowzoru, jak i do bohaterów wcześniejszych sezonów, a nawet do postaci spoza doylowskiego imaginarium, jak
choćby Guy Fawkesa w historii V for Vendetta (metro, wizje wysadzanego Parlamentu, tym razem bez Czajkowskiego).
Trochę mniej tropów holmesowych: jakieś wtręty z 'Czarciej stopy', 'Pustego domu' (przewrotka ze sprzedawcą filmików),
'Związku rudowłosych'. Całość do śmiechu, ale mniej niestety inteligentna niż wcześniejsze części. A, i te aluzyjki do
Khana oraz Bilba z paluchem, hmm. No, zobaczymy co się wydarzy w następnym, przypuszczam, że skoro już
wprowadzono Mary (Morstan), a drugi odcinek to "Znak trzech", to pewnie ten wątek się bardziej rozwinie, choć nie wiem,
czy sobie tego życzę. Obyczajówki to dość naokoło.