No bez przesady. Przynajmniej jakaś logika, ciąg przyczynowo-skutkowy powinien być zachowany. Nie oczekuję dokumentu ale typ więzi innego w klatce w swojej pracy, potem wozi rozkładające się ciało po mieście, zabija lub napada ludzi w central parku, ludzie z jego otoczenia znikają i naprawdę nikt się tym nie interesuje?! To już nie jest doszukiwanie sie niedociągnięć tylko jawny żart z widza. Jest kilka satysfakcjonujących elementów czy pomysłów jak np to że każdy bohater ma sobie cos do zarzucenia, postaci zbudowane tak by zrzucić trochę ciężar odpowiedzialności (przynajmniej emocjonalnie) z głównego bohatera ale wciąż za dużo tu dziur

Podpisuje się rękami i nogami, od połowy sezonu praktycznie ciężko się oglądało ten serial.
Lektor generalnie nie ułatwia sprawy, bo jego nużący głos nie wyrażający żadnych emocji psuje prawdopodobnie jakiekolwiek napięcie.
Ja wiem że serial, że jak najwięcej odcinków trzeba wycisnąć i sprzedać, ale w pewnych momentach był wręcz hardcorowo naciągany.
W kółko powtarzające się te same kwestie joe'a, są niczym z filmu coachingowego, w którym musisz określoną ilość razy usłyszeć jedno zdanie, aby do ciebie dotarło.
W momencie cudownego nawrócenia Beck w klatce, akcja już była tak przewidywalna, że jedyne co mi przyszło do głowy to- ja jebie.
Zakończenie ciekawe, ale typowo netflixowe- z dupy.

jak Wy oceniacie film na podstawie tego jak lektor czyta to co Wy tu robicie? obejrzyj z napisami

Nie wiem czy chodzilo koledze wyzej o lektora czy o narracje. Dosc czesto glowny bohater byl narratorem i moze o to koledze wyzej chodzilo? Faktycznie troche dziwne oceniac nisko film bo sie nie lubi glosu lektora

Już myślałam, że zwariowałam czytając wszystkie komentarze pełne zachwytu...a jednak nie!!! Zgadzam się w pełnej rozciągłości! Serial w pewnym momencie zaczyna być po prostu irytujący przez ciągle kombinowanie głównego bohatera i skrajnie niedojrzałe zachowanie głównej bohaterki, która zachowuje się jak 15latka zamknięta w ciele dorosłej kobiety...zdecydowanie przesadzili z ilością intryg i rożnego rodzaju wątków przez co mniej więcej od 6 odcinka zaczyna się czuć przytłaczające zmęczenie...

Arcydzieło to nie jest, ale widzenie w psycholu nastolatka (w ostatnich odcinkach widać powody jego skrzywienia umysłowego) jest moim zdaniem małą przesadą.

Mentalność nastolatków. Tam każdy jest zagubiony w inny sposób. Odludek, pasjonat, mający dość konsupcjonistycznego śmietnika, zwykła dziewczyna zadająca się z bananowymi, zepsutymi ludźmi, żyjącymi światem facebooka, chłopak z dysfunkcyjnej rodziny uciekający w lektury itd. Takie rzeczy nie istnieją przecież. Benji to zwyczajny narkus żyjący od kreski do kreski, który nikogo i niczego nie szanuje, bo jest zepsuty do szpiku kości. Ludzie wykorzystujący swoją władzę do osiągania swoich celów. Przecież wszyscy znamy takie realia wokół nas.

no tak większość szefów dużych korporacji i nie tylko to ludzie mający cechy psychopatów. To są ludzie, którzy mają charyzmę, umieją i lubią rządzić a w środku często zgnilizna.

Niestety dużo chodzi po świecie takich ludzi, co moim zdaniem nadaje serialowi realizmu.

Pozdrawiam

ło. a już się zabierałam za oglądanie , ale obawiam się że jak główne postaci są irytujące to może być ciężkie do przełknięcia. Ale spróbuję

fajne jest to, ze według mnie serial pokazuje, to jak w dziszejszych czasach ludzia zwyczajnie odpierdala z milosci, daja sie traktować jak gówno a mimo, to i tak wybaczaja, pokazuje to jak niektórzy doslownie sa w stanie wejsc w dupe dla drugiej osoby co jest strasznie irytujace. pokazuje to jak w dziszejszych czasach latwo jest powiedziec kocham bzykajac sie na drugi dzien z kims innym. to ze zwykla nadopiekunczosc moze zabic zwiazwek

Mnie serial wciagnał, chociaż trzeba przyznać, że nie jest zbyt dopracowany i gdyby go oszlifować to mógłby być niezłym arcydziełem, a tak to po prostu Netflixowy serial na chłodne wieczory. Osobiście lubię filmy, gdzie zachowanie bohatera ma swoja przyczyne, a postacie sa wirecz irytujace (wzbudzaja emocje - to świetnie). Tak było z Joe - troche oklepana historia o złym dzieciństwie, braki wzorców moralnych, potrzebie odczucia, że dla kogoś będzie się ważnym. Jednocześnie jest rozdarty w tym co robi - nie zabija dla samego zabijania, które zwykle psychopatów podnieca - to ma dla niego głębszy cel. Później im dłużej jest z kimś tak podobnym do niego tym bardziej widzi, że to nie jest dobre, że chciałby jednak inaczej. Często chce pomóc, chce dobrze, ale nie zna innej drogi jak to zrobić. To taka postać, która pomimo tego, że odbiera ludziom życie to budzi troche sympatię, bo pokazuje ludzka twarz (np. jak stara się pomóc sasiadom) i przez moment widz nawet go usprawiedliwia, wybacza, rozumie. Z drugiej strony postacie jak Beck - niby nie zrobiła nic złego, ale widz jej nie lubi, bo ma charakter jaki ma. Sezon 3 z cała sympatia do Love - był mocno przeciagany i właściwie historia powinna sie już dawno zakończyć w jakiś efektowny sposób. Boje się, że kolejny pozostawi nie smak. A no i ogladajac You ciagle miałam w głowie myśli “gdzie to słynne CSI, NCIS i inne amerykańskie ekipy do wyjaśniania niewyjaśnialnych spraw” - wyglada jednak na to, że w stanach można dowolnie mordować, zostawiać wszędzie odciski palców, narzędzia zbrodni, ciała itd. i żyć dalej :D

A już myślałem, że jestem osamotniony. No głupi są ci bohaterowie, najbardziej nieznośne jest to, że są kreowani na wybitnie inteligentnych, wrażliwych, błyskotliwych, tymczasem ich dialogi, ich "myśli" - drewno, brak błysku, bez fajerwerków. źle to napisane, źle nagrane. Koszmar.