Serial ma wielki plus - mało jest postaci jednoznacznie "dobrych" lub "złych", coś jak w "ciało i krew, z tym, że są one płytkie". Drugim plusem jest głos Eivor. Byłby to bardzo dobry serial, gdyby postacie były solidnie zakorzenione. Brakuje takiej głębi w relacjach, jak u Ragnara i Athelstana, albo Sivera i Flinta w "Piratach". Aż się prosi o coś takiego między mdłym Utredem a Alfredem. Osobiście nie chciałbym kopii wikingów, ale brak tej mistycznej otoczki, charyzmatycznych, mięsnych postaci i większego brudu za paznokciami. Drugi sezon jakoś przyjemniej się oglądało, czekam na więcej.