Brenda to współuzależnienia, współwinna, zmanipulowana kobieta o niskim poziomie inteligencji. To jasne.
Ale biologiczna matka ukazana jako uduchowiona bohaterka kochająca swoją córkę ponad życie to raczej wyreżyserowana kreacja. Uczucia i pamięć obudziły się w niej, gdy uwaga została skierowana na nią? Atencjuszka?...

Jak nigdy nie pisze komentarzy to teraz muszę
Ani jedna ani druga nie może się nazywać matką.

Pierwsza część fajna - dobrze się ogląda tę historię o głupocie ludzkiej. Druga część- flaki z olejem. Oszukałem siebie samego, myśląc, że jak Therone produkuje, to może być dobry.