Największą ze wszystkich wad tej gry poza liniowością jest wypranie gry z klimatu. Ta gra już nie ma tak mocnego klimatu jak poprzednia część. Tylko biegniemy i nawalamy co podejdzie pod lufę - to naprawdę nuży. Nie rozumiem tak wysokiej oceny. Po zastanoweniu waham się między 5 a 6 na 10...

Po wielu godzinach gry gdzieś mniej więcej od połowy gra staje się dużo lepsza. Poziomy są mniej liniowe - ogromne, a kolejne pomysły jak np: kontrola nad pustynnymi zwierzaczkami dają sporo frajdy. Szkoda, że gra nie ma takiej siły od samego początku.

A mi się właśnie rozdział w której poruszamy się łódka strasznie spodobał. :) A rozwalenie prześladującego nas przez pół rozdziału śmigłowca było jednym z najbardziej satysfakcjonujących w całej grze :) faktycznie gra jest nieco monotonna momentami - ale nie mów że ogólnie jest monotonna. Co rozdział klimat się zmienia.

oj jest zabójczo monotonna. Powiem szczerze, że odetchnąłem z ulgą kiedy to skończyłem - dłużyło się. Tylko kilka momentów/patentów sprawiło, że dałem wyższą ocenę - większość tej gry jest totalnie schematyczna i kilka momentów wprowadza rewolucyjne patenty, ale z całości to jest z 10% gry....Gdyby nie te pomysły nie dokończył bym tej gry z nudów. Do etapu "horrorowego" razem z nim gra była momentami nie do zniesienia - z nudów.

A w epizody grałeś/ moim zdaniem są o wiele bardziej dynamiczne. A sam HL2 moim zdaniem przebija HL1 pod wieloma względami. Nie wiem czemu czepiłeś się systemu walki - że jest monotonny. A w HL1 to niby było jakieś wielkie urozmaicenie? To samo z liniowością. W stosunku do 1 znacznie poprawiono także fizykę i możliwość interakcji z otoczeniem. Co mnie natomiast wkurzyło to bak możliwości zrobienia krzywdy "dobrym" postaciom.

jakiego systemu walki - ja się przyczepiam jak zrobiono tę grę - sztucznie i epatując schematami wałkowanymi po parę godzin. W hl1 było pełno urozmaiceń i 1000x ciekawsze zagadki od początku.

Obydwie częsci są na swój sposob znakomite. W hl1 jest bardziej horror fps, w 2 akcja fps. Nie wiem co sie przyczepiles tej liniowosci. W 1 tez gra jest liniowa. Mimo iz wydaje sie ze tak nie jest. 2 czesc jest bardzo różnorodna i to jest duza jej zaleta. Nie zapominając o fabule, przeciwnikach, soundtracku, fizyce, grafice, itp.

Nie zgodzę się z tobą, mówisz że ta część nie umywa się do poprzedniej bo co ? przecież pierwsza część też była grą liniową i oskryptowaną.

Dla mnie największą zaletą drugiej części są postacie, w pierwszej części nie było nikogo kogo można było poznać lepiej (może poza G menem który był nawet intrygujący i pozostaje nim do dziś), przez większość czasu chodzimy, walczymy i rozwiązujemy zagadki, dodam jeszcze że bez przerwy widzimy tylko jeden model strażnika i chyba tylko z 4 modele naukowców z których żaden nie jest ciekawy, w drugiej części mamy Alex - uroczą, dowcipną i przydatną towarzyszkę naszego bohatera, jej wiernego robota zwanego Dogiem, ojca Alex - Eli Vance, żołnierza Barneya Calhouna, naukowca Isaaca Kleinera czy Ojca Grigoriego - każda z tych postaci była wyjątkowa nawet jeśli pojawiała się tylko na chwilę.

"Kolejni wrogowie pojawiając się dają nam # wielki znak zapytania wtf. Dlaczego w taki sposób ? Czy to ma jakiś sens/przekaz." http://memecrunch.com/meme/56OM/jack-sparrow-dafuq/image.jpg - szukasz sensu i przekazu w walce ze zwykłym przeciwnikiem, może jeszcze mi powiesz że pierwszej części walka z wrogami miała przekaz

"Nie rozumiem tak wysokiej oceny." - a ja ją rozumiem - ulepszona mechanika zabawy, świetna historia i przede wszystkim rewolucyjna i nie spotykana wcześniej fizyka (Gravity Gun)

Po drugim przejściu gra podobała mi się bardziej.