W Max Payne 2 zdążyłem już zagrać kilka razy, mimo iż znam fabułę na pamięć to jednak ta gra ciągle przyciąga. Ma po prostu w sobie to coś :) a więc świetna grafika, która mimo upływu lat robi i tak bardzo dobre wrażenie. Lokacje są wg. mnie świetnie zrobione i różnorodne. Do gustu przypadł mi też sposób walki i sposób w jaki upadają kolejni przestępcy z mrocznego NY. Max Payne cenię też, za teksty które się tam pojawią typu :

-Vlad w jednym miał rację. Nie mamy wyboru. Tylko prostą linię. Złudzenia przychodzą później, kiedy pytasz „Czemu ja?” i „Co jeśli?”. Kiedy patrzysz wstecz widzisz rozgałęzienia, jak w przyciętym drzewku bonsai, albo rozwidlonej błyskawicy. Gdybyś postąpił inaczej, może to nie ty, ale ktoś inny patrzyłby wstecz i zadawał zupełnie inny zestaw pytań.

-Nie uciekniesz przed przeszłością. Będziesz kręcił się w kółko, dopóki nie wpadniesz w otchłań, przed którą tak uciekałeś. Tylko, że otchłań staje się coraz głębsza.

Dodaje to odpowiedniego klimatu grze no i oczywiście piosenka końcowa Poets of The Fall-Late Goodbye, którą słyszymy jeszcze graną na pianinie czy śpiewającego sprzątacza w piwnicy ;) niby drobiazg a cieszy.
Jedynym minusem jak dla mnie jest bardzo krótka fabuła. Zawsze po ukończeniu gry dochodzę do wniosku, że zbyt szybko się kończy co skutkuje tym, że albo przechodzę jeszcze raz lub wczytuję pojedyncze rozdziały. Tak czy siak w moim prywatnym rankingu jedna z gier, która zajmuje wysokie miejsce i pewnie nie raz do niej wrócę :)