Amy Fowler

Fikcyjna postać z serialu "Teoria wielkiego podrywu”, grana przez Mayim Bialik. Z wykształcenia jest wybitną neurobiolożką, posiadającą doktorat i imponujący dorobek naukowy. Jej badania koncentrują się na funkcjonowaniu mózgu, zwłaszcza w kontekście zachowań społecznych i emocji. Przeprowadza eksperymenty na małpach oraz o pracuje nad modelami interakcji neuronów w kontekście nagrody i kary. Amy wielokrotnie wykazuje się nie tylko specjalistyczną wiedzą w dziedzinie neurobiologii, ale również zdolnością do interdyscyplinarnego myślenia, co czyni ją jednym z najlepiej wykształconych bohaterów serialu.

Pochodzi z nieco zamkniętego, kontrolującego środowiska. Wychowywana była przez nadopiekuńczą matkę, która – jak wynika z licznych rozmów w serialu – izolowała ją od rówieśników i wielu typowych doświadczeń dzieciństwa oraz młodości. Amy nie miała przyjaciół ani okazji do budowania relacji interpersonalnych aż do dorosłości. Jej dzieciństwo było naznaczone samotnością, surową dyscypliną oraz dużym naciskiem na edukację i osiągnięcia intelektualne. Widać to również w jej stylu ubierania się, który nosi znamiona prostoty, konserwatyzmu i jest pozbawiony elementów uznawanych za typowo kobiece, zmysłowe czy modne.

Choć początkowo wydaje się zdystansowana i chłodna, z czasem Amy odsłania bardziej złożoną osobowość. Jest osobą niezwykle lojalną, ambitną i szczerą do bólu. W relacjach międzyludzkich bywa nieporadna, co często prowadzi do zabawnych nieporozumień, jednak z biegiem czasu staje się bardziej otwarta emocjonalnie i towarzyska – głównie dzięki przyjaźniom z Penny i Bernadette. Amy bardzo ceni sobie intelektualne rozmowy i nierzadko podchodzi do życia z naukowym dystansem, traktując nawet relacje miłosne w sposób analityczny, przynajmniej na początku. Jednocześnie ukazuje jednak silną potrzebę bliskości, akceptacji i bycia częścią większej wspólnoty.

Jej związek z Sheldonem Cooperem stanowi jeden z najbardziej rozwijających się wątków w całym serialu. Początkowo ich relacja opiera się na formalnej „umowie partnerskiej”, ale z czasem przekształca się w prawdziwą więź emocjonalną, która ostatecznie prowadzi do małżeństwa. Amy wykazuje się niezwykłą cierpliwością i determinacją w budowaniu tej relacji, inspirując Sheldona do otwarcia się na emocje i intymność. Ich wspólna praca naukowa w późniejszych sezonach prowadzi ich do opracowania teorii superasymetrii, za którą oboje zostają uhonorowani Nagrodą Nobla z fizyki.

Pod względem charakteru Amy łączy w sobie racjonalność naukowca z potrzebą ciepła i przynależności. Choć bywa niepewna siebie, szczególnie w kwestiach społecznych, z czasem pokazuje ogromną siłę wewnętrzną, poczucie humoru i zdolność do empatii. Jej transformacja z samotnej naukowczyni w pewną siebie kobietę sukcesu czyni ją jedną z najbardziej interesujących i złożonych postaci w serialu.