tak właśnie czułem się oglądając ten film. Akcja rozwijała się w tempie papieru na posiedzeniu w jego początkowej fazie. Znalazłem "Ścieżkę strachu" gdzieś pośród filmów angsterskich i myślałem, że będzie to coś dobrego. Ale niestety klimatem nie powiało, ani przez chwilę, jak chociażby w "Chłopakach z ferajny". Ale nie porównujmy tego filu do klasyki, bo nie ma czego porównywać. Przypomniało się coś jak oglądałem ten film, kiedyś w TV był cykl w starym kinie i nienawidziłem tego nawet jeśli leciało to przez 2 minuty. Było tam szaro, filmy z XV wieku i przede wszystkim można było sobie kręcic stryczek bo człowieka ogarniała paranoja. Tutaj było trochę lepiej, bo był to porównał z jakimś lichym westernem (nie wiem czemu ale takie mam skojarzenie). Nie wspomnę już o bijatykach jakie były zawarte. Jeden koleś zadaje cios drugiemu, tamten pada w zwolnionym tempie, wstaje i czeka na kolejny cios, itd...