Nie wiem, czy tylko Ty, ale myślę, że naprawdę niewiele osób tak sądzi. Ten film ma kultową muzykę, wybitnych aktorów i ponadczasowe przesłanie. To prawda, że wiele później nakręconych komedii romantycznych poszło tą samą drogą, ale mało której udało się wnieść coś oryginalnego lub przynajmniej dorównać Śniadaniu.

"ponadczasowe przesłanie" - bądź próżny, miej w dupie ludzi, którzy się o Ciebie troszczą, a wszystko i tak dobrze się skończy, o ile masz ładną buzię. W sumie bardzo prawdziwe ale nie wiem czy ponadczasowe.

ale przecież na samym końcu u holly dokonuje się przemiana charakteru i na tym polega cały film

Też nie widzę w tym filmie nic specjalnego. Przyjemny do obejrzenia, i tyle.

Też uważam, że film nie ma porywającej fabuły, ani głębszego przesłania niż wiele innych komedii romantycznych, gdzie początkowo bohaterowie-zabłąkane owieczki w świecie wielkich pokus stają się w końcu nie dość, że zapatrzeni w siebie to do bólu poprawni. Ogólnie całkiem wysoko oceniłam film, ale tylko ze względu na kapitalną postać Holly graną przez Audrey Hepburn. Postać ta posiada wszystkie kobiecie cechy budzące zawiść u koleżanek, a jednocześnie sprawiające, że faceci za nią szaleją. Holly jest postacią stworzoną na przekór wyzwolonych i wszechstronnych wielofunkcyjnym feministkom rodem z Seksmisji. Po prostu jest czarującą małą kokietką, która nie kryje swoich słabości, nie próbuje dowieść wszystkim, że jest niezastąpionym robotem wielofunkcyjnym. Fakt faktem, że zdarza jej się bujać w obłokach, być trzpiotką, ale nadrabia masą uroku osobistego, którego kobiety doprawdy powinny jej zazdrościć.