Mam tak samo;) Audrey była niezwykła, trudno ją określić słowami. Po prostu, oglądając filmy z Jej udziałem, patrzę jak zahipnotyzowana.

Ja również oglądając ten film, za każdym razem, jestem urzeczona tą sceną ;)

Ja uwielbiam scenę szykowania się do Sing Sing - to paplanie Holly jest urocze, wspaniała jest też scena kiedy Paul i Holly chcą zrobić zakupy u Tiffaniego a dysponują 10 dolarami, nie mówiąc już o scenie końcowej, która zawsze łamie mi serce a miauknięcie biednego, zmokniętego Kota przyprawia o łzy (jak przystało na skończoną kociarę :D).

Mnie zawsze rozbraja scena jak Holly z Paulem uciekają w maskach z tego sklepu <<< 3

I to jest właśnie ponadczasowy film - każda scena jest niesamowita, klimatyczna i pełna uroku!

Zgadzam się z Tobą w 100%. Szkoda tylko, że nie każdy potrafi dostrzec jego magię.

Macie rację, jest to wręcz magiczny film. Nie jest to jednak zasługa wyłącznie Audrey, ale również reżysera, innych aktorów i cudownego KOTA.;)

Sukces ma wielu ojców... Niesamowitą pracę wykonał G. Axelrod, jego scenariusz jest świetny - to chyba dzieło jego życia! Dla mnie największy atut filmu to klimatyczna i kameralna muzyka... Aktorstwo też jest na wysokim poziomie choć Peppard jakoś specjalnie mnie nie olśnił, jest taki spięty i oficjalny... Jednak cały film jest czarujący i ponadczasowy.
Paradoksalnie ta magia dzieje się w środku miasta, w kamienicy jakich wiele - wreszcie Hollywood zerwało z bohaterką - księżniczką i wydumaną historią miłosną rodem z wyższych sfer...
Film jest pełen autentyzmu choć cudne stroje i scenografia mają nieco teatralny charakter... a Kot... jak wszystkie koty świetny!

Myślałem, że jestem oryginalny i tylko mi podoba się ta scena, a jednak nie :)