Na zdawałoby się poważnym filmowym portalu, jako główny opis filmu Bergmana(!), mamy zaserwowane coś takiego -ręce opadają. Sprostowując ten idiotyczny opis, Karin nie ma żadnej siostry, tylko taką quasi-siostrę o imieniu Ingeri, którą jej rodzice kiedyś przygarnęli i wychowali. I co warto podkreślić, mimo tego, iż...

Bez żadnych metafor, aluzji, Bergman ukazał bezpośrednio zło w czystej postaci, jakby chciał uporządkować własną wizję świata, wizję tego, czym jest i czym nie jest dobro.

Do tej pory nie mogę się otrząsnąć, że główna bohaterka filmu Karin została potraktowana w tak brutalny i okrutny sposób? A czym zawiniła? Niestety na świecie jest wiele zła, przemocy, niepotrzebnych śmierci. I choćbyśmy nie wiem jak chcieli, nie da się tego całego zła wyplenić.

Zapraszam do lektury tekstu, który niedawno zdarzyło mi się popełnić. Komentować też można ;)
Oto link: http://mryankee.blog.pl/2013/06/11/kilka-slow-o-zrodle-i-bergmana/

Zastanawiam się co robi "Last House on the left" Wesa Cravena w powiązanych tytułach?!
Aczkolwiek pewne skojarzenie z późniejszym nurtem amerykańskim można dostrzec...z
pewnością jeden z prostszych filmów Bergmana ale nie znaczy przez to że gorszy. Po prostu
jest bardziej czytelny i klarowny, mniej tu metafor i...

Nieprzerysowany, prosty, wręcz surowy. Bergman idealnie odzwierciedlił ból po stracie. Naprawdę warty obejrzenia.

Tak jak w "Siódmej pieczęci", tak i tu mamy klarownie opowiedzianą historię. Bez większych niedopowiedzeń w zasadzie, za to ze świetną, acz skromną de facto realizacją. Tematem jest znowu wiara w Boga, podana oczywiście w wątpliwośc, zaś wydarzenia zostały w opisie dokładnie chronologicznie przedstawione (o zgrozo!)....

Szła sobie księzniczka przez las, napadło ją trzech zbójów i kara na końcu. Jak bajka o czerwonym kapturku, nawet teksty się powtarzają: "a czemu masz takie ręce, a czemu masz taką szyję…". Ukryta symbolika filmu: dobra chrześcijańska księzniczka dziewica jest ubrana na biało na białym koniu, jej zła pogańska służąca w...

Jak dla mnie jest to film o konfrontacji głębokiej wiary ze złem. Los krzyknął ponuro sprawdzam i... kości zostały rzucone.

Prosta historia...dobro i zło, wina i kara, ale jak to wszystko przedstawione...po mistrzowsku. Wstrząsająca scena gwałtu na czystej, niewinnej, naiwnej dziewczynie...głęboko zapada w pamięć.

dobry film, nie spodziewałem się tak.. hmm... mocnej fabuły, bo na pewno taka tematyka w latach 60 musiała być dosyć szokująca, zresztą jak na Bergmana wydaje się o dziwo prosta i przystępna; dobrze ukazany motyw zemsty i odkupienia, oglądało się szybko
Moja ocena: 7/10

To co mi się podobało (a nawet bardzo) to sama historia, opowiedziana w klimacie średniowiecznej legendy. Mimo skąpej muzyki i dość długich fragmentów bez żadnych dialogów film ogląda się wybornie. Wszystko było bardzo ładnie do samego finału, bo tu kiepsko jak dla mnie. Moje wątpliwości spróbuję przedstawić...

Zapraszam na opis filmu na stronę:
http://www.filmweb.pl/user/aylaa1/blog/543673
pozdrawiam ;)

Piękny film Bergmana z małą skazą. Przez połowę filmu siedziałem i sie wynudziłem - myślę "Bergman Bergmanem ale za co ten Oscar? Za ładne widoczki?" Ale następuje jeden zwrot dzięki któremu film staje sie wielki. Zaczyna się wtedy "kino Bergmana" w najlepszym wydaniu. Pytania o to czy istnieje Bóg, sens zemsty i...

Dla ścisłości podaję,że polska premiera tego filmu nie mogła się odbyć w 2006,
jak piszecie na portalu,gdyż ja ten film oglądnąłem w siedemdziesiątych latach
we wrocławskim kinie.Chyba, że chodzi o premierę telewizyjną.

Żałosne. Każdy opis do tego filmu to po prostu zwykłe streszczenie+spoiler. Nauczcie się pisać prawidłowe opisy bo tylko się ośmieszacie.
Ręce opadają.
Co do filmu: nieco się zawiodłem, widziałem wiele bardziej przejmujących i wzruszających dramatów.

Jestem tuż po seansie i czuje lekki niedosyt. Film zdecydowanie prosty, nie ma tu jakichś szczególnie głębszych metafor czy przesłań ze strony Bergmana. Wszystko wystawione jak na tacy. Film jednak zawiera "paczkę" z pytaniami dotyczącymi Boga, ale chyba odegrało się to wszystko za łatwo. Spodziewałem się czegoś -...

Wprost nie mam słów aby opisać ten wspaniały film.
Genialny w swej prostocie, mistrzowsko zagrany i rewelacyjnie nakręcony. Chyba jeden z najlepszych filmów Bergmana, a już na pewno jeden z najlepszych jakie w życiu widziałem.
Słowa tego nie oddadzą, to trzeba zobaczyć...

Nie jest to toporne studium ludzkiej psychiki, co u Bergmana jest chlebem powszednim. To film o naiwności, zbrodni, karze i pytaniu o szansę odkupienia. Polecam.