To był jej narzeczony, nie Takaki. Potem jest scena, jak oni znowu mijają się na tym przejściu przez tory, ale nie spotykają się, co daje nam do myślenia, że się rozchodzą i pewnie już nigdy się nie zobaczą.

THANKS BRO!

Tego właśnie się bałem, nie lubię rzeczy które są smutne . . . i dlatego daję 10/10 :D

Cóż za ironia :D

Raczej paradoks.

Nie będę polemizował

Słusznie, gdyż nie masz żadnych podstaw ku temu.

Mam:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ironia

"Ironia – sposób wypowiadania się, oparty na zamierzonej niezgodności, najczęściej przeciwieństwie, dwóch poziomów wypowiedzi: dosłownego i ukrytego, np. w zdaniu Jaka piękna pogoda wypowiedzianym w trakcie ulewy."

Jest przeciwieństwo i zdanie zaczyna się od "Tego się właśnie bałem" może wskazywać na ironie.

Oczywiście paradoks też może to być, zależy od interpretacji.

Wciąż mam odmienne zdanie, ponieważ jak można przeczytać w dalszej części artykułu z wiki ironia ma charakter kpiąco-prześmiewczo-złośliwy. Post @sebik_mazur nie ma takiego tonu.
Zgadzam się jednak, że w zależności od interpretacji (moim zdaniem od biedy) można uznać to za ironię.

> ironia ma charakter kpiąco-prześmiewczo-złośliwy
No to fakt, w poście tego nie widać.

Pomimo tego iż nie lubisz takich zakończeń, wystawiłeś filmowi ocenę 10/10 co znaczy myślę sobie, że posiadał istotną wartość dla Ciebie. Sam wahałem się dosyć długo z własną oceną. Być może jest tak, że to co smutne sprzyja zadumie i spowalnia, wywołuje rozpamiętywanie to jednak w tym samym czasie skupia nas na czymś ważnym, może nawet unikalnym i prawdziwym. Pozdrawiam. :)

Zastanawia mnie tylko, skoro niby żył Takaki przez pewien czas z Akari, co wynika z migawki, to dlaczego wciśnięto na siłę (przynajmniej dla mnie) ich rozstanie? W końcu to za nią tęsknił cały film i był przez to taki nieobecny.

Chyba inny film oglądałeś ;)

Oglądałem właśnie ten film ;), ale tak na serio, to aż sięgnąłem po płytkę z filmem i obejrzałem ponownie końcówkę bo już trochę czasu minęło. Rzeczywiście, tak jak pisze kolega wyżej sunblossom, to był jej narzeczony. Dla mnie zakończenie było w pierwszej chwili po prostu trochę dziwne i niejasne. Dziwne, że Takaki nie zawalczył o swoją miłość.

Ten film ma na celu uświadomienie, że nie zawsze jest tak jak chcemy, a to że tak jest wynika tylko z naszego działania, które może się wydawać oczywiste, ale nie jest jednoznaczne. Osobiście uważam ten film za kwintesencję geniuszu Shinkai-a. Zresztą widziałem wszystkie jego filmy i każdy ma coś w sobie, każdy na swój sposób mi się podobał, miał swój środek przekazu. Shinkai na pierwszym miejscu stawia człowieka - zawsze i wszędzie, toteż drobne niedociągnięcia grafiki czy ścieżki audio nie mają jakiegokolwiek znaczenia, bo liczy się jedynie wież łącząca ludzi wzajemnie, ale także ta z innymi istotami oraz sposób ich pokazania. Tuta dodatkowo choćby poprzez operację światłem potęgował odczucia u widza.
Czy czekałbyś na jakąś osobę ponad 10 lat z nadzieją, że ona także na ciebie czeka. Rozstaliście się jako dzieci, a teraz jesteście dorośli. Przez tak duży okres czasu mogliście się w taki sposób zmienić, że druga osoba was nie poznaje. I to właśnie jest rzeczywistość.