Już pierwsza scena filmu daje nam sygnał, że nie będzie to obraz przeciętny. Zwolnione tempo, postaci widziane za mgłą. Później scena ta pojawia się jeszcze dwa razy, coraz dłuższa, bardziej znacząca i wymowna. Tempo akcji jest wolne, cała zagadka kryminalna wręcz trywialna, ale za chwilę dowiadujemy się o co tak naprawdę chodzi. Zresztą mówi to sam tytuł. Hasła typu "przemoc rodzi przemoc" czy "agresja wzbudza agresję" znajdują tu szerokie udokumentowanie. I nie chodzi tu wcale o media epatujące przemocą, takież filmy czy książki. Chodzi o normalne życie. Jeśli życie sierżanta Johnsona można takim nazwać. Ile może wytrzymać zwykły człowiek ? Człowiek, który bez przerwy ogląda litry krwi i pastwiących się zwyrodnialców ? Do czego jest zdolny ? Lumet nie wyjaśnia nam do końca kto jest sprawcą gwałtów młodych dziewczynek. Czy to na pewno Kenneth Baxter ? A może to Sierżant Johnson ? Czy kłębiące się myśli w jego głowie to tylko obrazy z którymi się zetknął, czy też może brał w nich czynny udział ? Możliwość interpretacji Lumet pozostawia nam widzom. Jedno jest pewne, Johnson to pokręcony i zmęczony życiem gość. To jedna z najlepszych kreacji Sean'a Connery. Jego Johnson jest naprawdę bliski szaleństwa.