Zapytam z ciekawości jaki rodzaj humoru najbardziej lubisz ? Amarcord to film o wspomnieniach z dzieciństwa reżysera, i wyrażenie ubolewania, że te czasy nie wrócą jest bardzo ściśle powiązany z Rzymem, ja się akurat w pewnych monetach upłakałem ze śmiechu, a sądzę iż ten film był bardzo w jego stylu.

Ja z kolei uważam ,,Amarcord'' za jeden z najmniej udanych dzieł w jego niemałym portfolio. Ale jestem zapewne jednym z nielicznych, którzy tak uważają. Cóż, lubię komedie pomyłek, komedie absurdu. Dlatego doceniam braci Marks, Monty Pythona, działalność Mela Brooksa. Kocham Charliego Chaplina, który połączył powagę z dowcipem. Buster Keaton też był wielki - jego pomysły uważam za najlepsze w dziedzinie komedii. I żadne współczesne dziadostwo nie ma po prostu do niego startu. Lubię jak reżyserzy bawią się koncepcją wywołując w nas śmiech. ,,Hot shots'' ma głupawy humor, ale jego przerysowanie jest ujmująco radosne. W ,,Amarcordzie'' nie mogłem się śmiać, dla mnie to jakieś nieporozumienie.

Wiem, że twój wpis jest już dosyć stary no ale musiałem się odezwać. Nareszcie ktoś o podobnym zdaniu jak ja. Amarcord obejrzałem, bo według mojego gustomierza był w 93% w moim guście. Ale niestety nic bardziej mylnego. Po przeczytaniu opisu spodziewałem się czegoś w stylu Kusturicy, no i niby styl podobny, ale jakoś wykonanie mi zupełnie nie podeszło. No ok, niby nostalgiczny, klimatyczny itp. ale co z tego? żeby komedia? Ludzie piszą że przez cały film śmieją się do rozpuku. To w takim razie ja jestem jakiś inny, bo lekko uśmiechnąłem się może z raz.

Przyznam szczerze, bez bicia, że to moja pierwsza styczność z Fellinim, i trochę się niestety zraziłem. Mam nadzieję że dalej będzie już tylko lepiej.

Fellini to nierówny reżyser. Nakręcił kilka słabszych filmów (i chyba jeden czy dwa gnioty - w tym ,,Miasto kobiet''). Poza tym jego pierwsze filmy są w duchu neorealizmu. Ciężko powiedzieć, który film wyszedł mu najlepiej. Najbardziej uznane to: ,,Słodkie życie'', ,,Osiem i pół'', ,,La Strada'' czy ,,Niebieski ptak''. Ale ogółem trzeba samemu zobaczyć, bo nigdy nie wiadomo, co Tb się spodoba. Jedni lubią wczesną twórczość Włocha, inni późniejszą, gdy wyraźnie zaczął eksperymentować z treścią i formą wypowiedzi. Po latach 70. nie nakręcił już niczego, co by było warte uwagi - no może poza ,,Ginger i Fred'' - jego osobistym pożegnaniem z kinem. Ale też nie widziałem wszystkich filmów, za którymi stał, więc może mnie jeszcze czymś zaskoczy. Najbardziej lubię ,,La Stradę'', ,,Noce Cabirii''. Fajnie mu wyszła historia o Casanovie - dosyć niedoceniany film w twórczości Felliniego.