Amarcord
1973
Pozornie jest to sztuczna rekonstrukcja prowincjonalnych Włoch po faszystowskimi rządami - jeżeli jednak spojrzeć na "Amarcord" przez pryzmat czasów, w jakich dorastał reżyser - Fellini - staje się ten film osobistą i gorzką komedią o czasie dorastania.
Poznajemy bardzo zwykłych ludzi z małego miasteczka w bardzo...
Jak można być tak genialnym, by stworzyć coś takiego? Każde ujęcie wygląda jak
najpiękniejszy obraz. Te wszystkie postaci, ich komizm, te mordy nie wiadomo skąd
wytrzaśnięte, a każda wspaniała w swej dziwaczności. Ta muzyka Nino Roty. Eh... Pisać
można długo. Film mojego życia.
Dorastający chłopcy chodzą z oczami wlepionymi w tyłki i biusty wszystkich kobiet dookoła. Czasem rozmawiają o nich, jak to dorastajacy chłopcy. Czasem się masturbują. Film jest pełen humoru: a to w ramach dowcipu jeden nasika na środek sali lekcyjnej, a to upośledzony umysłowo wujek zsika się w spodnie. W tle Benito...
więcej
Troche sie wahalam w ocenie, ale jak zobaczylam rok produkcji, to wyjasnilo wszystko. Film przypomina mi klimaty z filmow Kusturicy
"Amarcord" to klasyk. Widziałem ten film trzy razy, zawsze z przyjemnością. Jednak nie uważam go za dzieło wybitne. Jest to nostalgiczna opowieść z typami ludzkimi niekiedy typowymi dla Felliniego, z piękną muzyką, która wywołuje też nostalgiczno-sentymentalne odczucia. Jednak nie ma tam nic więcej. Filmy Bergmanna czy...
więcej
Nie podobał mi się ten klimat - rozkrzyczany, rozbiegany. Dla mnie to takie tańcowanie po fekaliach. Nie lubię tego.
Nic mnie nie rozbawiło, sporo mnie zniesmaczyło.
5 spotkanie z Fellinim:
2 genialne filmy - Noce Cebirii i La Strada
I 3, które kompletnie mi się nie podobały: Amarcord, 8.5 i Słodkie życie....
Satyryczne studium obyczajowe produkcji włosko-francuskiej w reżyserii Federico Felliniego. „Amarcord", jak każdy nowy film Felliniego, wywołał olbrzymie zainteresowanie i sprowokował do nowych prób definiowania twórczości tego artysty, jednego z największych w historii współczesnego kina światowego.
Fellini zawarł w...
Urokliwe, włoskie miasteczko złamane kompleksem i cichą nadzieją. Obraz życia mieszkańców w pewnych momentach wygląda bardzo prosto, wręcz sielankowo. Bohaterowie spotykają się, gawędzą, żartują. Niszczy to jednak wizja rozprzestrzeniającego się faszyzmu, stykającego się z młodzieńczymi zachciankami i niekiedy...
Piękna historia o przemijaniu. Film płynnie i gładko sunie przez życie pewnej włoskiej rodziny oraz okolicy, w której przyszło im żyć. Z początku jest wesoło, później nostalgicznie. Film wielokrotnie skłania do przemyśleń, refleksji. I nawet ta genialna scena z wariatem na drzewie jednocześnie bawi jak i przygniata...
- "Amarcord" pokazuje zasadnicze cechy włoskiego charakteru narodowego – wieczną niedojrzałość psychiczną, intelektualną i emocjonalną;
- Jest filmem bez fabuły i głównego bohatera. To zbiór epizodów rozgrywanych na dwóch planach: realistycznym i mitycznym, historycznym i pozaczasowym;
- Jest wizerunkiem pewnej...
Proste: na jednej szali stawiamy dzieło Felliniegio, na drugiej obraz Tornatore i od razu widać że ten późniejszy film bije na głowę twór Federica. W sposób subtelny i składny opowiada o dorastaniu w małym włoskim miasteczku na przełomie czasów. Mamy arcydzielną sekwencję pocałunków i końcową nostalgiczną podróż po...
Amarcord (1973) Wszyscy, którzy poznali najpierw specyficzne filmy Emira Kusturicy myślę, że ze zdumienia będą przecierać oczy obejrzawszy ten obraz Frederico Felliniego. Stylistyczna wybuchowa mieszanka przewijająca się w kinie Serba wywodzi się zdecydowanie z obrazowania jakie zastosował Fellini w Amacord. Włoch bawi...
więcej