Reżyser trochę za wysoko zamierzył się z motyką. Chciał odświeżyć formułę slashera, ale miał wyraźny problem z realizacją swojego pomysłu. Scenariusz (całkiem nietypowy, ale broń Jezusku nie innowacyjny) byłby całkiem dobry gdyby nie błędy logiczne, paskudne nawet jak na slasher. Błędy te w dużej mierze przyczyniły się do tak niskiej oceny. Akcja, trochę nudnawa w pierwszej części filmu, w drugiej wraz z pojawieniem się mordercy nabiera rumieńcow. Klimat jest momentami niepokojący. Należy pochwalić umiejętności kompozytorskie Stevena Meny. Muzyka to największa zaleta tego filmu. Miałem wrażenie, że te minimalistyczne, elektroniczne dźwięki wyszły spod magicznych palców Johna Carpentera.