W końcu po wielu latach przeczytałam książkę, wcześniej widząc adaptacje filmowe, w tym tą z 20212 roku dwukrotnie. I muszę podzielić się swoimi odczuciami.
Nie pasuje mi wygląd aktorów, kompletnie inaczej ich sobie wyobrażałam czytając powieść ( oprócz Kitty, ona świetnie pasuje), ale jestem w podziwie, jak reżyser w doborze aktorów lub aktorzy w swojej grze idealnie uchwycili ogólny zarys postaci.
Anna - z całej jej osoby bije niesamowita pustka, niezdecydowanie, brak woli, a jednocześnie patrząc na Keirę widzę Annę Tołstoja, w której burzyły się różne namiętności, a które ona w sobie usypiała. Idealne oddanie sztucznej, znudzonej i samej nie wiedzącej czego chce Anny.
Wroński - fircyk bez charakteru, kolejna osoba słaba i nudna, której w życiu wrażeń brakowało.
Lewin - człowiek z bogatą naturą wewnętrzną, zasadami, a jednocześnie skłonny do łatwej zmienności nastroju, tu łatwo było to wyczuć.
Karenin - jestem pod wrażeniem, minusem jest niestety uroda aktora, bo nie ma kontrastu między jego brzydką powierzchownością i jednak wielkim duchem z miłością do Anny, ale współczułam mu i widziałam na twarzy i w oczach te myśli, z którymi bił się w książce.