ja akurat oceniłam go 10/10 , ale nie z tych powodów, które zostały podane przez Ciebie, a dlatego, że mowa ciała, wyraz oczu, mimika twarzy w tym filmie mówi więcej niż przysłowiowe tysiące słów. Zabieg z pokazaniem przejścia z epoki filmów niemych do czasów udźwiękowienia jest jednocześnie uzmysłowieniem jak bardzo w medialnym zgiełku gubią się wartości, które wymagają ciszy, wrażliwości i przemyślenia. A jak już pisałam w innym poście, sama scena gdy główny bohater usłyszał dźwięk tam gdzie dotychczas panowała cisza jest o tyleż przejmujący co symboliczny. Ten film mimo , że wielu mu to zarzuca, nie jest niemy by być hipsterskim lub tylko vintage, on ma do pokazania głębokie treści ukryte pod tym " fajnie sieęogląda", warto to zauważyć. Co do czarno- białości, tu również użyto konwencji dla skrytykowania mody na szarość w wartościach moralnych, gdy tak naprawdę świat powinien być w tej kwestii czarno-biały, czyli dobro jest białe i tego się trzymajmy :) a kolorowy świat jest tylko dzięki rozszczepieniu światła, tu poprzestano na skupieniu.

tak tak mowa ciała była bardzo dobra to najbardziej mi się podobał w tym filmie , jak poruszali ustami to można było wyczytać to co oni mówili i za ten aspekt można dać wyższą ocenę,muzyka była też fajna , mnie akurat fabuła nie przekonała trochę taka pospolita , od gwiazdy do zera .Dzięki za odpis pozdrawiam cię :)

hmm, czuję się zlekceważona a właściwie zlekcepozdrowiona :)

przepraszam najmocniej koleżankę mój błąd :D