Wybralem sie na ten film wlasciwie ze wzgledow patriotycznych. Co prawda rezyser i scenarzysta uczuc takowych we mnie nie wzbudzili to jednak obsada i zdjecia krecone w Polsce zrobily swoje.

Pewnym jest, ze "Avalon" to kolejny film powstajacy na fali pomatrixowskiej popularnosci. Tematyka moze nie zblizona ale realia w zasadzie identyczne, zarowno tu jak i tam duza czesc filmu rozgrywa sie na w rzeczywistosci "tzw." wirtualnej zastepujacej nam to czego w zyciu nie mamy czy nie bedziemy miec.

Pomimo tego wszystkiego film przypomina stare, dobre dziela Szulkina trudno tylko dokladnie okreslic czym jest to spowodowane czy plynacym z ekranu jezykiem, dekoracjami czy tez poruszanymi problemami.

Scena zawiazujaca akcje nie porusza zbytnio. Szczerze mowiac po niej wlasnie zaczalem sie zastanawiac czy aby na pewno dobrze zrobilem wybierajac sie do kina. Czolgi na ulicach i znane nam wszystkim uzbrojenie moze wzbudza zachwyt w nieprzywyklych do tego japonczykach ale na pewno nie w nas. Efekty specjalne moglyby byc tu i owdzie wzbogacone, chociazby po to by w wielu momentach nie wygladac tak naiwnie. Ale co tam, pomysl sie liczy!

Wielka szkoda, ze kilka watkow o znamionach psychologicznych nie zostalo przedstawionych nieco pelniej. Nadaloby to filmowi o wiele wyrazniejszego charakteru, a tak to co dobrze sie zapowiadalo znika nagle zastapione przez poszarpane watki filmu akcji.

Calosc (co wyjatkowo daje sie dostrzec w scenie finalowej) okraszona jest niezwykla muzyka , ktora w doskonaly sposob buduje i podkresla atmosfere filmu.

"Avalon" zdecydowanie, pomimo wielu wad, wart jest zobaczenia chociazby ze wzgledu na tak wyrazne (jak na film japonski) watki polskie.