Gdyby nie fascynujący wątek filozoficzny odpowiadający na poszukiwania duchowe to faktycznie film byłby wydawał się nudny (dla kręgów z poza fanów gatunku). Jednak jest to przesłanie wyraźnie znaczone, z tym że dopiero na końcu -min w ostatnim dialogu -czym jest, jakie jest życie! (także pokreślone w słowach uwznioślającej piosenki, dla której choćby wysłuchania warto obejrzeć do końca -gdy lecą napisy).

Dodam, że wg. mnie jeśli chodzi o szarą scenerię (czarno białe zdjęcia, które pod koniec zastępują kolorowe, jasne, jaskrawe barwy) symbolizują PRZEBUDZENIE. Które doświadczają ludzie na ścieżce samodoskonalenia (kończąc wojnę, zmagania walki o coś, uzyskując wewnętrzny POKÓJ i postrzegając życie niczym RAJ, sielankę).

Podsumowując -film jest jedną wielką metaforą do drogi życia (na końcu ujawniając jego największą tajemnicę, wartą miliony, która należy do kanonu wiedzy tajemnej -łatwo ją wypowiedzieć ale nie łatwo zrozumieć, a użyć jeszcze.. lecz wszystko samo przychodzi z czasem -gdy się do czegoś zmierza uzyskuje się to).

Ja obejrzałem film do końca (ze 12 lat temu), i choć jestem fanem wszelkich odmian fantastyki, to również wynudziłem się setnie.