ciekawy opis + recenzja, film widziałam wczoraj, jakimś cudem udało mi sie go zdobyć, bo bardzo byłam ciekawa roli ESchweiga jako geja zakochanego w głw. bohaterze.

Zgodzę się z Tobą w każdym punkcie, film uroczy, ciepły i bardzo pogodny. Z przyjemnością się go ogląda, choć muszę powiedzieć że mnie akurat dziwił fakt tolerancji z jaka podchodzili ci starsi mieszkańcy miasteczka do odmiennej orientacji dwóch -trzech bohaterów. Niestety, jestem realistka i pomimo całego uroku tej historii nie chce mi sie wierzyć że wszyscy trzymali kciuki za ta miłość... że obyło się bez plotek i złośliwych docinków ze strony starszych panów, bywalców sklepu Pike,a , generalnie tacy ludzie kojarzą mi się z upodobaniem do tradycji, do takiego stanu rzeczy jaki w ich mniemaniu jest właściwy i jedynie słuszny-chcę powiedzieć że tacy ludzie , mieszkańcy tak jak napisałeś zadupia są często bardzo uprzedzeni do wszelkich odchyleń od ogólnie przyjętej normy.
No ale może tak miało właśnie być? Szczerze mówiąc zadziwił mnie też fakt ze uczucie głw bohatera do kolegi z dzieciństwa była odwzajemniona...nie wiem, miałam film bez napisów więc może jakiś dialog w którym ta sprawę bardziej naświetlono(przed kluczową sceną w kuchni)został prze mnie źle zrozumiany...ale nie wydaje mi sie żeby wcześniej TO było takie oczywiste.... Dziwi mnie tez że pod koniec mamy zwrot uczuć a może zalążek pomiedzy tym kumplem(nie pamietam jego imienia) i koleżanką (która chyba zdawała sobie sprawę z jego orientacji)..trochę to takie na siłę ale można wybaczyc takie pierdółki bo film na prawdę dobrze sie ogląda i w końcowym rozrachunku wychodzi na plus:)
ESchweig jest moim zdaniem świetny, ponownie gra bardzo emocjonalnie, jest szczery w tym filmie i bardzo mi sie to podoba. Ogromny plus dla niego.

Taką właśnie było intencją reżysera - pokazać prowincję jako miejsce rajskie, sympatyczne i przyjazne ludziom. Mówił o tym reżyser w komentarzu do filmu.

A spiknięcie się Pike'a z tą dziewczyną było oczywiste od pierwszej chwili, kiedy widać ich na ekranie :) Nie mogło zresztą być inaczej, skoro Henry ma szansę na prawdziwy związek, to i Pike też taką szansę musi otrzymać.

nie miałam wersji z komentarzem, niestety, ale właściwie to sama nazwa miasteczka mówi wiele.
Co do faktów - Pike spiknął się nie z tą koleżanką a z artysta z NY, a z dziewczyną umówił się obiekt westchnień Henry'ego:)

nie rozumiem jeszcze jednej sprawy - byc może było to powiedziane przez reżysera wcześniej (jak pisałam, nie czytałam ani nie oglądałam żadnych z nim wywiadów) ale zdziwił ,mnie fakt że Henry(zdaje sie głw bohater) od dawna kochał się w kumplu ale ten kolega też darzył bo takim uczuciem, pomimo 2 dzieciaków i małżeństwa z kobieta... kurcze oglądając film az do sceny w kuchni byłam święcie przekonana że facet (kumpel) o niczym nie wie, że traktuje Henry'ego jak kolegę, jak przyjaciela a nie jak...miłość? no byłam w szoku, bo nie doszukałam się żadnego dialogu mówiącego o ich uczuciu poza stricte przyjacielskimi stosunkami....
Może lepiej rozumiesz angielski, więc może będziesz mógł mi powiedzieć kiedy wcześniej jest o tym mowa??
oki, i bardzo wkurzyła mnie scena przy końcu filmu, gdy 2 naszych bohaterów siedzi sobie w najlepsze z klientami sklepu i popija kawkę...takie to jakieś nienaturalne było...tzn nie pasowało mi do ceniącego sobie ponad wszystko prywatność Pike'a...

hmm, film już pamiętam jak przez mgłę, czego najlepszym dowodem jest to, że pomyliłem Pike'a z Deanem.
Jeśli jednak dobrze pamiętam, to w żadnym momencie filmu, dosłownie w żadnym momencie nie ma mowy o tym, by Dean kochał Henry'ego tak jak ten kochał jego. Henry zakochany w Deanie wolał tak a nie inaczej interpretować pewne fakty, Dean kochał Henry'ego, ale tylko jak przyjaciela, bez seksualnych podtekstów, ale pozwalał Henry'emu na więcej, bo nie chciał tej przyjaźni stracić. Tako oto zachowywali się jak stare małżeństwo - świetnie się rozumieli i zero seksu.

dokładnie...ale mimo wszystko zafundowali sobie gorący pocałunek w kuchni...tak się zastanawiam że gdyby Dean nie kochał Henrego w taki dość specyficzny sposób to wyznaczyłby i jemu i sobie pewna granice nie do przekroczenia...
Wiesz, to tylko film, ale myślę że o ten - ten jeden szczególny pocałunek było za wiele. Myślę że równie dobrze Henry mógł wyznać Deanowi miłość, Dean mógł przyjąć to jako przyjaciel, stary kumpel i powiedzieć mu"rozumiem, ale z mojej str nie spodziewaj sie tego samego" ale on przyjął to jako kochanek. I to mnie gryzie.

>>> dokładnie...ale mimo wszystko zafundowali sobie gorący pocałunek w kuchni...tak się zastanawiam że gdyby Dean nie kochał Henrego w taki dość specyficzny sposób to wyznaczyłby i jemu i sobie pewna granice nie do przekroczenia...

czyżby? czy tylko dlatego, że się pocałowali???
przypominał, że odwrotna sytuacja (gej całujący kobietę, ba żeniący się) jest dość powszechnym zjawiskiem, czy przez to przestaje być on gejem?

Z dalszym ciągiem twojego wywodu też nie mogę się zgodzić. Zdarzenia jakie oglądamy nie jest niezależnym epizodem, lecz kontynuacją wydarzeń sprzed lat. Wtedy właśnie Dean postąpił mniej więcej tak, jak to opisujesz i co zrobił Henry? Wypiął się na przyjaźń i zwiał. Teraz Dean zachowuje się ja człowiek, który odzyskał coś i żyje ze świadomością, że jeśli będzie szczery, znów to straci. Cóż zatem robi? Niczym tonący, który chwyta się brzytwy i on rzuca się desperacko na głęboką wodę i całuje Henry'ego. Jednak od razu przekonuje się, że nic z tego nie będzie, a że wykonał desperacki krok, jest już pod ścianą i nie pozostaje mu nic innego niż w końcu być szczerym i tak dochodzi do ostatecznej konfrontacji, która pozwoli obu zaleczyć rany sprzed lat.