Dla tych, którzy są autentycznie zainteresowani mitologią egipską (a mniej walkami transformersów w kosmosie)

W skrócie i dużym uproszczeniu: w mitologii egipskiej nie występował wyraźny panteon bóstw, jak w mitologii grecko-rzymskiej. Mamy raczej do czynienia z licznymi bóstwami lokalnymi i tylko kilka z nich miało charakter ogólnopaństwowy, przede wszystkim Re (Amon-Re) i Ozyrys.

Re, czyli w tym filmie świecący Geoffrey Rush na statku kosmicznym, uosabiał kult słońca, najważniejszą doktrynę teologiczną starożytnego Egiptu. W późniejszym czasie, w okresie Nowego Państwa, Re zaczął być utożsamiany z Amonem, i tak powstał Amon-Re. Faraonowie począwszy od IV dynastii uważali siebie za synów Re. Uważano, że Re przemierza nieboskłon na złotej barce i codziennie walczy z potworem Apopisem.

Niejako przeciwieństwem, ale też i uzupełnieniem Re był jego syn Ozyrys. Był to bóg "ludu", mit o jego śmierci i późniejszym zmartwychwstaniu podobny jest nieco do historii Jezusa i tak samo był on ukochany przez zwykłych ludzi. Według legendy zabił go jego brat Set, a ciało poćwiartował i porozrzucał po świecie. Żona Ozyrysa Izyda zebrała cząstki jego ciała, dzięki czemu mógł on powrócić do żywych, ale tylko na krótką chwilę, w czasie której spłodzili razem syna - Horusa. Później Ozyrys powrócił do świata umarłych (Duat) i tam stał się sędzią, który decyduje o tym, czy martwi mogą trafić do raju (Pól Jaru). Ozyrys zawsze przedstawiany był jako człowiek, żeby podkreślić jego ludzką naturę.

Z Horusem, który jest głównym protagonistą tego filmu, sprawa jest bardziej skomplikowana. Jego kult również miał charakter ogólnopaństwowy, ale bóg ten występował w bardzo wielu postaciach. W dużym uproszczeniu można wyróżnić "starszego" Horusa, który utożsamiany jest z Re (w formie Re-Horachty), oraz młodszego, syna Ozyrysa i Izydy, który walczył z Setem, by pomścić swego ojca. Horus był też symbolem władzy królewskiej i połączenia Dolnego i Górnego Egiptu.

Kult solarny, kult zmarłych i kult władzy królewskiej były najważniejszymi aspektami religii egipskiej. Reszta bogów miała albo znaczenie lokalne, albo w miarę upływu czasu "awansowała" do ważniejszej roli, często łącząc się z Re (np. bóg krokodyl Sobek z Fajum). Inni z kolei przegrali walkę o kult ogólnopaństwowy, jak Set, który, jak się przypuszcza, był kiedyś naczelnym bogiem Górnego Egiptu, a w późniejszym okresie jego świątynie niszczono, a kult był zakazany. Można jeszcze tylko wspomnieć o kulcie bogini-matki, uosabianym przez Hathor, Izydę czy Tefnut, ale miało to zdecydowanie mniejsze znaczenie.

"Bogowie Egiptu" jak na tak słaby film całkiem głęboko sięgają w różne aspekty mitologii egipskiej (barka słoneczna, Apopis, walka Horusa z Setem) jednak przede wszystkim błędnie ukazuje relacje między bogami wzięte rodem z Olimpu (Grecy zresztą rządzili starożytnym Egiptem w końcówce jego istnienia i sporo namieszali). Egipcjanom znacznie bliżej było do myślenia monoteistycznego, niż politeistycznego, była to religia poniekąd henoteistyczna z dualizmem państwowy kult słońca - "ludowy" kult Ozyrysa, czasem z dodatkiem różnych lokalnych wierzeń.

Mam nadzieję że kogoś ten mój wywód zaciekawi, religia egipska jest bardzo trudna do zrozumienia dla nas współczesnych, stąd takie moje mocno uproszczone streszczenie sprawy.