Jakim cudem? Znając zasady fabuły, pamiętając w miarę na świeżo pierwszą część, tak nieprawdopodobnie się wzruszyć? Może to kwestia tego, że rozkleja mnie wszystko związane z psami, no ale matko! To było mega, super, nieziemsko genialne. Mimo, że czasem oklepane, doskonale znało się koniec filmu już na samym jego początku to te upierdliwe kropelki same się lały po policzkach.