Mam wrażenie, że całe zamieszanie z wodociągami jest nie ważne. Oglądając film ani razu nie poczułem, że muszę wiedzieć kto stoi za całą sprawą i nie pragnąłem, aby dosięgnęła owego sprawcy sprawiedliwość. W rzeczywistości ostatnie zdanie ratuje cały film: "Zapomnij Jake, to Chinatown". Każdy w życiu ma takie Chinatown, na które nie ma wpływu i którym lepiej się nie przejmować dla własnego zdrowia. Niemniej jednak nie odczuwałem ani wściekłości, ani smutku, ani żadnych emocji kiedy skorumpowani policjanci pobili głównego bohatera, kiedy dowiedziałem się o spłodzeniu dziecka własnej córce, kiedy zginęła Evelyn. To chyba niczyja wina, po prostu sposób prowadzenia historii, sylwetka głównego bohatera, to wszystko sprawiało, jakby najważniejsze nie było rozwiązanie tajemnicy, a sama walka z przeciwnościami. Nie wiem czy dobrze rozumiem, ale ten film trzeba raczej odczytywać w znaczeniu filozoficznym, który mówi: zapomnij o życiu, o nieszczęściach, na nic nie masz wpływu, rób swoje, ale wiedz, że jesteś w mniejszości, to Chinatown.