Dekalog jest niesamowity. Pod względem wizualnym film przechodzi od prostoty, kiedy pokazuje życie wewnętrzne bohaterów poprzez zblizenia twarzy, do sennego koszmaru, kiedy wydaje się, ze ojciec ściga bez przerwy zjawy, jakby próbował odeprzeć to co nieuchronne. Chodzi mu o wyzwolenie się spod władzy komputera.