Zdjęcia do filmu nakręcono w Mishimie i Tokio (Japonia).
Inspiracją dla twórców filmu był utwór Gloomy Sunday, skomponowany w 1933 roku przez Węgra Rezső Seressa. Uważa się, że piosenka stała się przyczyną setek samobójstw. Samobójstwo popełnił też kompozytor utworu i jego była kochanka.
Film miał bardzo ciekawą kampanię promocyjną. W wybranych toaletach centrów handlowych w modnej dzielnicy Tokio, Shibuya, w różnych miejscach (np. na papierze toaletowym) umieszczono kody QR. Kod QR to alfanumeryczny dwuwymiarowy matrycowy kwadratowy kod kreskowy, wynaleziony przez japońską firmę Denso-Wave w 1994 roku. Kody te są bardzo popularne w Japonii i wykorzystuje się je zwłaszcza w przypadku aplikacji przeznaczonych dla użytkowników telefonów komórkowych. Posiadacz telefonu z odpowiednim oprogramowaniem może zeskanować taki kod i dzięki temu uruchamia aplikację, np. przeglądarkę, która przekierowuje go na odpowiednią stronę www. W przypadku kampanii reklamowej filmu kody QR zastosowano do zaszyfrowania krwawych obrazków, klipów wideo i dzwonków z motywem przewodnim filmu. Złowieszczą melodię można było usłyszeć również po wciśnięciu guzika, umieszczonego obok spłuczki, który zwykle emituje dźwięk wody płynącej z kranu, co ma służyć zagłuszaniu odgłosów czynności fizjologicznych.