Książki były pisane przez Holendra, który wyciął z historii o SĘDZIM Di duchy. Sędzia Di to postać historyczna, był taki urzędnik. I powoli awansował w hierarchii. Sprawy kryminalne to mała część pracy.
Film to totalny odlot. Czarodziejscy akrobaci, typowe współczesne kino kopane. Ma być widowiskowo, a nie realistycznie. Realizm zerowy. W powieści jest, że sędzia nie bardzo lubi buddyzm, jako obcą religię. Z cesarzem to mógł się spotkać jak miał 40+, ale po wyglądzie to ma z 30. Całkowity rozjazd. Sceny walki więcej niż idiotyczne. Współczesne wu shu + jakiś dziwny matrix.
Tylko dla miłośników gatunku, gdzie głowny bohater może skoczyć 30 metrów w górę.