Mi spodobał się Salaman dopiero od "Kick" i ta kreacja wypadła cudnie! Podobał mi się w tej roli, smutnego, dziwnie tajemniczego. Takiego artysty nadwrażliwca. Fajne to było. Ona rozsądna, pracowita, obowiązkowa, on delikatny, romantyczny, na pograniczu obłędu? Może? Dałam się nabrać, bo myślałam, że ma depresję. Myślę, że Twórcy chcieli dać nam do zrozumienia, że Rohit już wiedział, że ma HIV. Był przygnębiony, milczący. "Dawno tak się nie śmiałem" - powiedział jej na tym zjeździe artystów. No. Wiedział, a mimo to, naraził ją na śmierć kochając się z nią. Ona taka rozsądna, dała się ponieść zaczarowanej chwili. To były urocze momenty, na tym zjeździe:-). Oczarował mnie Salaman i okoliczności. A potem dawał złe namiary na siebie, nie można go było odnaleźć i sam nie szukał kontaktu z Tamanną. Unikał konfrontacji i konsekwencji. W końcu uznał, że jego wielbicielka nie zostawi go, kiedy będzie umierał i przenosi się blisko niej, aby czuć się kochanym. Film na szczęście nie odziera nas od złudzeń zakochanej dziewczyny. Możemy patrzeć jej oczami, ale też nie jest to tak naiwne oddanie sprawy. Są wskazówki mówiące jasno, że Rohit to drań...