Film zdobyłam po pół roku poszukiwań, jestem świeżo po obejrzeniu. Ścieżkę dźwiękową słyszałam najpierw ale nie dawno dopiero do niej dojrzałam, przez co chciałam obejrzeć ten film. I po prostu muszę stwierdzić że go nie rozumiem, ale nie muszę rozumieć. Zrobił na mnie bardzo duże wrażenie, nie wiem czy dobre czy złe, po prostu to zrobił. Muzyka, Bjork, klimat mmmm... Przez pierwszą połowę filmu zasypiałam, ale w drugiej miałam nieuzasadnioną chęć zwymiotowania, Czy komuś też chciało się zwrócić zawartość żołądka??
Szybko do filmu nie wrócę, bo nadal jest mi po nim nie dobrze, ale chyba zaznajomię się z twórczością Barneya(bo to jego pierwszy film, który oglądam). Nie wiem czemu to wszystko piszę ale jestem ciekawa czy ktoś też wymiotował i zasłaniał oczy oglądając go.