To nie jest film akcji. Za długi (ponad godzinny) wstęp do akcji. To nie jest film wyścigowy - tylko jeden pościg i do tego krótki. To nie jest film miłosny - żadnej sceny miłosnej, tylko jeden pocałunek.
Film jest zjawiskowy. Tworzy odpowiedni nastrój. Zdjęciami, muzyką, grą aktorską. Ciszą. Pokazuje bohatera, którego lubimy, by po godzinie pokazań nam jego mroczną stronę. Zaszokowani widzowie, nie mogą już go jasno określić. To jest w tym filmie wspaniałe.
Świetne jest też to, jak kilkakrotnie gra na nosie widzom wychowanym na kliszach filmowych. Jest kilka scen, w których jesteśmy pewni, że coś się stanie, a dzieje się kompletnie inaczej. (Spotkanie męża Irene i Drivera; Jak Driver podchodzi pod restaurację Nino)... Arcydzieło, niewpisujące się w żadne szufladki gatunkowe.