Jest tak dużo filmów przesączonych bezsensowną rąbanką, że "Drive" przywraca wiarę w kino akcji, zahaczające o coś więcej niż przemoc i pościgi.

Ryan Gosling wcielający się w bezimiennego drivera, stanowi klasę sam dla siebie. Nie musi się popisywać błyskotliwymi dialogami, by budzić w widzu wielkie emocje. Wokół jego postaci kłębi się aura tajemniczości, jakiejś magii. Ten milczący, wiecznie skoncentrowany kierowca nie popełnia błędów, nie ulega emocjom, zawsze kontroluje sytuację. A kiedy przychodzi mu postępować z zimną krwią, czyni to bez najmniejszego problemu. Fascynująca postać.

Niestety dla niego w pewnym momencie swojego życia zaczyna mu na kimś zależeć. I tu jest pies pogrzebany. W trosce o bezpieczeństwo swojej sąsiadki i jej syna, decyduje się pomóc w napadzie na lombard. Oczywiście trafił na najbardziej niewłaściwy skok, więc musi bronić już nie tylko Irene i Benicio, ale przede wszystkim siebie.

W tym filmie nie ma zbyt wiele szybkiej akcji, ale mnie to akurat odpowiada. Te najbardziej dramatyczne sceny były rewelacyjnie zobrazowane, a z ekranu biła fachowość reżysera. Jestem zachwycona zdjęciami w Drive! Wiele, na prawdę wiele scen zapierało dech, przyprawiało o ciarki.

Dla przykładu wywołam długie ujęcia z profilu twarzy drivera, kierującego samochodem. Jego smutne, błądzące oczy, z wetkniętą w kącik ust wykałaczką. Albo kapitalne ujęcia walki cieni na parkingu, w samym słońcu. Pocałunek w windzie, czy panorama Los Angeles.

Zauważcie, że pomiędzy głównym bohaterem a Irene, właściwie poza wspomnianą sceną w windzie, nie ma innego kontaktu cielesnego. Nie idą do łóżka, nie przytulają się, nie trzymają za ręce. Mimo tego Goslingowi i Mulligan udało się zbudować niesamowitą chemię. To ważne w czasach, gdy bez seksu nie da się oddać właściwie napięcia pomiędzy kobietą i mężczyzną w filmie.

Lekkości i świeżości całej formule, dodawała przyjemna elektroniczna ścieżka dźwiękowa, stylizowana na lata 80'. Ta muzyka sprawiała, że nóżka mi podskakiwała w kinie.

Komu polecam Drive? Wszystkim, którzy mają dość wyeksploatowanej sensacji, opartej wyłącznie na tandetnym scenariuszu, i jeszcze bardziej tandetnym efektom specjalnym. Ten film jest nietuzinkowy, wymyka się z ram zwykłego kina akcji, w związku z tym czuję się mocniej zachwycona. Absolutnie wciągająca propozycja, z którą warto się zapoznać.