'Dyktator' parodiuje manię wielkości Hitlera (scena z podnoszącymi się fotelami), jego nie spełnione obietnice (najlepiej pokazują to sceny, kiedy Żydzi w gettcie zaczynają wierzyć w dobroć Wodza). Równie zabawne są sceny ukazujące życie fryzjera - Żyda, bliźniaczo podobnego do dyktatora.
Charlie Chaplin stworzył wspaniałe kreacje, wspaniałą fabułę i wyreżyserował wspaniały film. Przemówienie fryzjera na końcu filmu ma nadal aktualny morał i poruszy każdego widza.
Film, mimo, że jest komedią, jest również smutny. Ukazuje smutną rzeczywistość, złudne nadzieje osób żydowskiego pochodzenia, oraz ich czekanie na nadchodzącą zagładę. Najsmutniejsze jest to, że te wydarzenia miały naprawdę miejsce.
Fenomenem tego filmu jest groteskowe przechodzenie od komicznych scen ukazujących perypetie władcy i jego przekomarzania z innym dyktatorem, do scen pokazujących konsekwencje tych decyzji. W efekcie czego, łzy wzruszenia mieszają się z łzami śmiechu.
'Dyktator' to bezsprzecznie jedno z największym arcydzieł kinematografii.