ten film porusza tak wiele wątków, jest niejednoznaczny. uruchomil we mnie refleksję, że szyscy mamy na sumieniu swoje grzeszki i na codzien zyjemy w zakłamaniu, kazdy z nas jest hipokrytą. w sytuacjach ekstramalnych to widac jak zjada nas stres. wszyscy jesteśmy równi, prawnik, dozorca, kucharka, cwany koles z auta, krytyk muzyczny..wszyscy ludzie sa tak samo zaslepieni zloscią, negatywizmem, nie widza drugiej strony.. mam tez wrazenie ze te wydarzenia musialy sie zdarzyc, ten syn musial potrącić te kobiete żeby uruchomic caly proces rodzinny , aktywowac zlosc w jej mezu... mam wrazenie, że to film o karmie,wielkiej,miedzypokoleniowej karmie,ktora zawsze wraca jak bumerang. zlosc raz uaktywniona jest zywa i wraca, zbierając plew. mnie ten film oczyscil, trafilam na niego zupelnie przypadkiem i wgniótł mnie w fotel. musimy nauczyc sie uwalniac zlosc aby ja przepracowywac.