Aby przygotować się do roli Quasimodo, Lon Chaney przeprowadził wywiady z ludźmi cierpiącymi na różne deformacje fizyczne
Priscilla Bonner i Marguerite De La Motte były rozważane do roli Esmereldy.
Na początku filmu Quasimodo ma owłosienie na rękach, które potem znika.
Gdy Esmeralda poi wodą spętanego Quasimodo, można dostrzec, że część charakteryzacji na twarzy dzwonnika odpada.
Film nie otrzymał oznaczenia wiekowego w USA.
Film kręcono w Universal Studios (Universal City) (USA) oraz we Francji.
Fragmenty filmu zawarto w serialu dokumentalnym "Hollywood" (1980).
Okres zdjęciowy trwał od grudnia 1922 r. do czerwca 1923 r.
Nad filmem pracowało ponad 750 techników, w tym aż 105 elektryków. Cieśle oraz kamieniarze stworzyli dekorację katedry. Ich dzieło niestety spłonęło w 1967 r.
Soczewka kontaktowa, którą Lon Chaney nosił w filmie, spowodowała u aktora ogromną utratę wzroku. Do końca życia aktor cierpiał też na bóle nogi z powodu używania aparatu ortodontycznego.
Studio Universal zatrudniło pięćdziesięciu detektywów Pinkertona. Ich zadaniem było łapanie kieszonkowców i innych złodziei pośród statystów.