"Czasami wydaje mi się, że wszystko jest snem. Ale nie moim, lecz czyimś snem, do którego zostałam wrzucona. Gdy ten ktoś się obudzi, ogarnie go wstyd."


Ta wypowiedź jednej s głównych postaci utkwiła mi w pamięci.

To zdanie tytułowe, które wypowiada główna bohaterka jest jakby tylko wtrąceniem, ale niezwykle dobitnym i ważnym, a przy tym bardzo poruszającym w tym filmie. Bergman tworzy niby film wojenny, ale tylko on potrafi w taki sposób jakby zepchnąć temat wojny niekiedy na drugi plan, a skupić się na poruszających procesach...

Cykl: Ingmar Bergman. Bóg kina zaprasza na seans "Hańba" już 25.10!

bilety i informacje na stronie kina

Nie bardzo rozumiem, w opisie do filmu jest informacja że film opisuję wojnę domową. Ale jeśli wojna domowa więc skąd desant ze strony rebelii ? Rebelianci, - powstańcy mieli własne samoloty ? Gdyby błąd tkwił w szczególe i chodziło o wojnę Światową też by się to nie sprawdziło, bo jak wiadomo Szwecja w czasie obu...

Zdjęcia Svena Nykvista w tym filmie to istne arcydzieło. Świetnie ograne długie ujęcia niektóre trwające aż 9 minut pozwalające aktorom w pełni się wykazać. Krótkie wcale nie są gorsze, a dzięki wspaniałemu zmontowaniu nie odrywają się od dłuższych. Nykvist świetnie wykorzystuje tu grę bliskim i dalekim planem. W...

Jest to tylko własna interpretacja autora. Moim zdaniem wojna zupełnie zaskoczyła bohaterów filmu. Nie ukrywali się od
samego początku. Poza tym, jak to zwykle u mistrza bywa, chodzi w tym obrazie o ludzi i ich zachowania, a nie o
wydarzenia dziejące się wokół nich. Film jest arcydziełem okraszonym wyśmienitymi...

ale jednak sama forma filmu, przynajmniej jak dla mnie, niezbyt pociągająca, chociaż liv ullman piękna jak nigdy :)

Jedyne, co zrobiło na mnie wrażenie po obejrzeniu tego filmu to biust Liv Ullmann. A tak na poważnie to sam film po prostu nudził mnie niemiłosiernie i tyle. Może nie do końcu przemówiła do mnie tematyka filmu, zmagania bohaterów z zawirowaniami wojennymi i z samymi sobą. Film wydał mi się jednak trochę przejaskrawiony...

jw

No, lecz to wciąż jest Ingmar, wielki myśliciel i psycholog, tutaj jednak nie rozwinął w pełni swojego talentu. Wojenne tło jest chyba zbyt kameralne, Bergman był mistrzem w rozgrzebywaniu cierpień jednostek nadwrażliwych, a tutaj jednak dominuje wątek tułaczki dwojga niedopasowanych bohaterów. Świetni oczywiście...

Nie wiem zskąd ten film nałapał aż 8,5 pkt. Gwałt, sprawiedliwa pani prokurator, mętna akcja. Szkoda czasu.