film

Hamlet

1990
2h 10m
7,3 11 tys. ocen
7,3 10 1 11173
7,4 8 krytyków
W duńskim zamku Elsinore od czasu śmierci króla Hamleta, grasuje duch. Syn nieżyjącego władcy - książę Hamlet dowiaduje się, rozmawiając ze zjawą, o morderczym spisku i postanawia dokonać zemsty. Zobacz pełny opis
Hamlet

reżyseria

scenariusz

produkcja

premiera

David di Donatello
Film zdobył nagrodę David di Donatello oraz 5 nominacji
Sprawdź wszystkie nagrody

Średniowieczna Dania. Król umiera w tajemniczych okolicznościach, na tronie zasiada jego brat, pojąwszy za żonę owdowiałą szwagierkę. Zmarły ojciec pojawia się królewiczowi jako duch i zdradza, że został zamordowany przez brata. Hamlet, w obawie o własne życie, nie wyjawia nikomu prawdy i udaje szaleńca. Film z udziałem Glenn Close i Mela Gibsona.

premiera

boxoffice
$20 710 451 w USA
na podstawie
studio
Canal+ / Carolco Pictures (współudział) / Icon Entertainment International / więcej
tytuł oryg.
Hamlet
inne tytuły
Hamlet (I)
więcej
W rzeczywistości wzgórze, na którym znajduje się Elsinore jest bardzo płaskie, podczas gdy w filmie zamek otacza górzysta sceneria.
W scenie, w której Ofelia płacze i błaga o pomoc, aktorka wyciąga dłoń w rozpaczliwym geście. W kolejnym ujęciu widzimy, że wyprostowana jest druga ręka.
Zdjęcia do filmu kręcono w Aberdeenshire, Falkirk, Stonehaven, zamku Blackness, zamku Dunnottar w Szkocji i zamku Dover, zamku Rochester w Anglii (Wielka Brytania) oraz w Thionville (Francja).
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

Mimo, że nie lubię Mela Gibsona i filmów z jego udziałem muszę przyznać że pod ręką Franco Zeffirelli wyszła jedna z lepszych kreacji Hamleta w historii kina. Nareszcie ktoś zrozumiał, że Szekspirowski Hamlet to nie nastolatek a prawie 40-letni mężczyzna, że powinien być frustratem, że musi uzasadniać swoją postawą...

Podobno Zeffirelli zobaczył w nim idealnego odtwórcę Hamleta, po obejrzeniu pierwszej "Zabójczej Broni" (sceny z próbą samobojczą) Coś w tym jest... Anyway-Gibson to idealny Hamlet. Sam film, to jedna z najlepszych adaptacji-surowa, sugestywna, prawdziwa.

jaka powstała. Tak odmienna stylem od wersji Kennetha Brannagha. Tam kremlowskie komnaty z białego marmuru, a tu surowy kamień i szarość. A Mel wymiata!

Kennteth zrobił co było trzeba w imię sztuki, a tu sztuka zrobiła co trzeba w imieniu widza. W sam raz zamiast międlenia książkowej wersji. Szybko i w sam środek, jak Hamletowski miecz...
Na skróty nie znaczy obok!

Czy arrasy zostały wynalezione po to, żeby można było się za nimi chować i podsłuchiwać?