nie wiem czy jest co tu interpretować :) 10min historyjki o jeżyku, który zagubił się we mgle w drodze do swojego przyjaciela misia. a że tytułowy bohater jest postacią niezwykle wrażliwą, szybko wpada w przerażenie, panikę i depresyjne rozważania o śmierci :)

Mi sie podoba, ze gdy jezyk spotyka misia, ten nie wie, co przeyyl jezyk. Mis zaczyna gadac i opowiadac o przygotowaniach do spotkania i jezyk nie ma szansy sie podzielic niczym, z reszta mis nie jest chyba typem kogos, kto by sie tym zainteresowal. Jezyk wspomina, a mis nie wie. Ale liczy sie, ze siedza razem, choc to juz nie jest ten jezyk, co wczesniej!

Dobry temat. Mam dużo pytań. Dlaczego tak wspominał konia?
Też mam mieszane uczucia, na pewno pozytywne, a w trakcie to różne niejasności, mglistości i niepokoje. Chętnie też wysłuchałabym Waszych odczuć no i Twojej qumplu interpretacji choćby miała być nadinterpretacją, ot tak swobodnie pogaworzyć można by
pzdr

Historia jest ogólnie o tym jak wydarzenia w naszym życiu zmieniają człowieka, żadnego głębszego przekazu ta animacja mieć nie miała i puenta miała być jasna. Ludzie mają tendencje do szukania drugiego dna nawet tam gdzie go nie ma i jak mówił sam Norshtein nie miał w zamyśle tworzenia ukrytego przekazu.
Ciekawostką jest, że jacyś tam psychiatrzy (nie chce mi się szukać ponownie źródła) wypatrzyli w tym filmiku wszystkie stadia reakcji człowieka na konkretne zdarzenia, strach, pycha, podziw, bierność itp. gdy Norshtein o tym usłyszał, że jego filmiku używa się jako materiał naukowy gdzieś tam w szkołach to się sam zdziwił bo nic takiego w planach nie miał.