Feministyczny manifest Agnes Vardy. Opowieść o dwóch przyjaciółkach i ich walce o prawa kobiet ukazanej na przestrzeni 15 lat. Najszerzej poruszono tu motyw aborcji, nie bez powodu zresztą, bo dopiero rok przed premierą filmu usunięcie ciąży stało się legalne we Francji. Reżyserka na szczęście nie zatrzymuje się tylko w tym rejonie i druga połowa seansu podkreśla wagę macierzyństwa.

Wszystko to jest nieco zbyt tendencyjne oraz mało dyskusyjne. Wiadomo iż konserwatyści wyłączą omawiane dzieło po kilku minutach, zaś zwolennicy lewicy nie znajdą tu niczego o czym by nie wiedzieli. Do ekranu przyciąga jednak motyw podróży przez Francję na przestrzeni prawie dwóch dekad. Obserwacja zmian zachodzących w społeczeństwie została świetnie zobrazowana. Zdjęcia przepięknie ukazują minioną epokę.

Jest w tym dziele jeszcze jedna ciekawa rzecz. Pomme, główna bohaterka, jako piosenkarka podsumowuje każdą część filmu jakąś balladą. Czasami są one niezamierzenie śmieszne (jak w przypadku aborcyjnej piosenki w Amsterdamie) lecz zawsze pięknie zaśpiewane i zapodane w lekko teledyskowej formie, która dobrze wtapia się w konwencję całości. Dlatego muzyczna strona stanowi niewątpliwy plus.