Widzę, że ten film ma tak zagorzałych fanów (a może fanatyków ;)), że ktokolwiek z oceną poniżej 9/10 jest do odstrzału, ale jednak się ośmielę podyskutować o gustach.
Ten twór mogę określić tym zdaniem: gdyby w kanonach lektur licealnych znajdowały się filmy, to ten musical pasowałby tam jak ulał.
Co chce przez to powiedzieć, to że może ,,głęboki przekaz" tam jest, a mianowicie zestawienie ze sobą pokrętnego romansu z elementem trójkąta, komicznego kabaretu w postawionym w tle dochodzeniem nazistów do władzy poprzez głos ludu. Jednak jest on po prostu nieangażujący, nieporywający lub po prostu nudny.
I tu pojawia się problem, bowiem jak mniemam, ten film jest doceniany właśnie za ujęcie dochodzenia brutalnej tyranii do panowania, zachęcając ludzi ku sobie, co pokazuje chociażby scena z piosenką ,,Tommorow belongs to me" (nawiasem mówiąc jedyna świetna scena tego filmu). Oczywiście, doceniam przekaz, który mógł być tu zamierzony — świat może się bawić i śmiać, a zza pleców po cichu może wyjść tyrania, której się nie spodziewasz, bo uważasz ją za nieszkodliwą. Jestem amatorem kina wojennego/dwudziesto-międzywojennego, ale tutaj scen z nazistami jest no nie wiem, 5%? 10%? Przecież cały film stawia na planie ten, pożal się boże, romans. Nudny i ciągnący się, z durnym wątkiem zdrady i trójkąta, która nie prowadzi do niczego (poza moim głębokim ziewnięciem, lub chwilami zirytowaniem z relacji tej trójki, lub nad głupotą Sally).
Skoro już wyjaśniliśmy, że ok 70% filmu stanowi historia miłosna (reszta to sceny z żydowską parką, muzyka oraz sceny z nazistami), to wychodzi nam, że doceniamy film za coś, co jest totalnie z tyłu, pokazywane nam na zasadzie ,,patrz, naziści, a teraz lecimy dalej", ignorując te 70%. Ten film miał szanse być dobry, ale trzeba było znaleźć lepszy wątek na pierwszy plan, bardziej angażujący i zachęcający.
Ktoś mi zarzuci ,,do takiej sztuki trzeba dojrzeć by wyciągnąć morał". Jasne, ale tak naprawdę morał można wyciągnąć z wszystkiego, nawet z reklamy proszku do prania.