"Życie rodzinne Khaleda nie jest udane. Ma niewielki kontakt zarówno z żoną, jak i z
gburowatym ojcem" - ależ gdzie tam! Ono jest zupełnie przeciętne! Muzułmanie nie utrzymują
więzi partnerskich z żonami, one służą im (właśnie tak) m.in. do prowadzenia domu,
podawania herbaty i wychowywania dzieci. Relacja z ojcem też jest normalna - pełna szacunku
ze strony syna (ojciec ma jednak żal do niego, że nie skończył studiów, pod tym względem
jedynie rodzina jest nadzwyczajna - bo ma wyższy społeczny status z uwagi na wykształcenie
głowy rodziny).

Film jest świetny. Pozwala zbudować bardzo bezpośredni obraz Kabulu i jego mieszkańców.
Sytuacja kobiet nie jest w żaden wyjątkowy sposób eksponowana, a jednak
niesprawiedliwość, jaka dotyka kobiety w świecie muzułmańskim, jest rażąca i niezwykle
dotkliwa. Nie napiszę, że film jest zasmucający. Zasmucające dla mnie są afgańskie kobiety.