Jonas zasłużenie cieszy się opinią utalentowanego adwokata. Prywatnie nie może się jednak pogodzić ze stratą ojca, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach zaledwie przed rokiem. Jonas natrafia wreszcie na trop, ale momentalnie sam popada w nie lada tarapaty – zostaje uwikłany w morderstwo i finansowo szantażowany.

Zapowiada się obiecująco. Pierwsze spostrzeżenie dotyczy jednak irytującej pracy kamery – jej kołysanie przyprawia nieomal o chorobę morską. Skłonny byłbym nawet to odczucie zignorować, gdyby tylko fabuła rekompensowała tę niedogodność. Tymczasem główny bohater popełnia kardynalne błędy, które można by wprawdzie wybaczyć typowemu Kowalskiemu (tudzież Jensenowi czy innemu Nielsenowi), nieprzystające jednak błyskotliwemu, wziętemu adwokatowi. Godny odnotowania kunszt aktora rozmija się tym samym z wiarygodnością postaci. Cała historia ma mało prawdopodobny przebieg, a to w przypadku thrillera kryterium dyskwalifikujące.