Genialne zdjęcia, świetna muzyka. Film jest ponury, krwawy, zupełnie inny niż większość filmów z gatunku płaszcza i szpady w których pojedynki trwają po kilkanaście minut a ludzie z uśmiechem na utach przyjmują kolejne pchnięcia. Poza tym dekoracje i kostiumy znakomicie odwzorowujące klimat tamtej epoki. Niektóre sceny wyreżyserowane po mistrzowsku, problem w tym, że w tym filmie nie ma ciągłości, czasami widz ma wrażenie że ogląda po prostu następujące po sobie obrazki. Gdyby scenariusz był lepszy, albo gdyby reżyser potrafił połączyć epizody z życia Alatriste w bardziej składną całość mielibyśmy do czynienia z rewelacyjnym filmem.