Przynajmniej kilka razy w tygodniu przytrafia mi się zmierzyć z filmem, który budzi we mnie szereg lęków... o samą realizacją danego dzieła. Jeżeli na domiar złego przyjdzie mi obcować z dziełem Kieślowskiego, obawy te stają się jeszcze bardziej uzasadnione.

Ad rem. Dobra praca kamery i aktorstwo stojące na średnim (lecz przyzwoitym) poziomie. Film bardzo prosty w odbiorze (jego przewidywalność nie jest w tym przypadku in minus). Prawdę powiedziawszy można przejść obok niego obojętnie (nie dlatego, że jestem jednostką wyzutą ze zdolności do empatii) - nie potrafi w całej swej pełnometrażowości przyciągnąć na te "ponad 55 minut" i zmusić do większej refleksji... a w filmie zaklasyfikowanym jako dramat / psychologiczny jest to nie do pomyślenia. Brak tu zabiegu polegającego na skumulowaniu emocji, zarówno tych negatywnych jak i pozytywnych. W wyniku tego zaniedbania otrzymujemy dzieło nierówne, w którym naszymi emocjami targa się nie tyle zbyt rzadko, co zbyt łagodnie. Filmu nie usprawiedliwia nawet fakt, że powstawał w czasach, gdy za plecami mieliśmy jeszcze żelazna kurtynę, a potencjalny odbiorca nie miał ani możliwości obcowania z produkcjami innymi, niż te opatrzone adnotacją "propaganda PRL-u". Kieślowski nie kreśli postaci na tyle wyraźnie, by potrafiły obudzić w nas głębsze pokłady emocji, nie potrafi zmusić odbiorcy, by wyciągnął do nich swą pomocną dłoń - faktem jest, iż umiejętnie skraca dystans... lecz w filmach poruszających tak istotne kwestie to zdecydowanie za mało. Część scen uchodzi w moich oczach za wręcz infantylne (mając na uwadze pozostałych użytkowników forum, którzy nie mieli dotychczas możliwości obcowania z tym dziełem, nie podam szczegółów). Reżyser nie potrafi tak przekazać poruszanych kwestii, by widz (jak wspominał jeden z moich przedmówców) pozwolił świeżo zaparzonej kawie ostygnąć. Traktuje nas trochę jak nieświadome niczego dzieci, które nie do końca zdają sobie sprawę z otaczającego je świata. Film odważny (można nawet pokusić się o stwierdzenie, iż niezbyt poprawny politycznie), dobrze zrealizowany, poruszający istotne kwestie natury moralnej w jakże nieludzkich czasach. Razić może także nieco sztuczna patetyczność wspomnianego dzieła objawiająca się choćby drażniącą nasz narząd słuchu muzyką podczas kluczowych scen. W mojej opinii film zasługuje na 6 gwiazdek z 10 możliwych do zdobycia.