Niemiecka odpowiedź na „Whiplash” – dużo lepsza od tamtego filmu! Obraz pełen napięcia, w niektórych scenach wręcz nieznośnego. A także wielu świetnie tu rozplanowanych niedopowiedzeń, które dodatkowo elektryzują i intensyfikują odbiór. Znakomite studium egocentryzmu, samotności i takiego rodzaju artystycznego introwertyzmu, który nie pozwala przystawać do świata. I daje zielone światło, by krzywdzić ludzi, zwłaszcza najbliższych. Świetna Corinna Farfouch, to jest całkowicie jej film. O fatalnym macierzyństwie, zdegradowanym talencie i aspołecznym, surowym usposobieniu. Strach, gniew i bezradność na przemian w odbiorze. Mocne kino z rewelacyjnym finałem.