Dzieło potężne, prawie 7 godzinne, będące adaptacją sztuki Paula Claudela, wypełnione niezliczoną ilością motywów i symboli ukrytych pod płaszczem intrygujących, filozoficznych rozważań i dialogów, wplecione w dość standardową historię miłosną, będącą tylko przyczynkiem do głębszych poszukiwań sensów istnienia i świata. Całość utrzymana w klimacie teatru totalnego, barokowego, o ciekawej i pięknej scenografii i kostiumach, zagrana na moje oko (nie zbyt wielkiego fana teatru jako formy sztuki) lekko zbyt sztywno, mechanicznie, a czasem aż nazbyt egzaltowanie. Z uwagi na długość, nie unika też dłużyzny i nudniejszych fragmentów. Film specyficzny, w którego estetykę i treść trzeba wsiąknąć, scalić z duszą i myślami.