Nowy film Andersona jest zdecydowanie filmem udanym i ciekawym. Mimo to rozczarował mnie. W porównaniu z poprzednimi filmami zabrakło zarówno pasji jak i wielowątkowej historii. Anderson najwyraźniej coraz bardziej interesuje się samymi bohaterami, niż historiami ich życia. Główna postać filmu - Barry - jest wprost genialnie pomyślana. Skupiona, zakompleksiona, pełna powstrzymywanych uczuć. Szaraczek, który jest wszystkim tylko nie szarym człowieczkiem. Wokół niego pełno jest równie dziwacznych, a przecież "zwyczajnych" osób i tylko żal, że nie zostały one wyeksponowane tak bardzo, jak na to zasługiwały.
Cała galeria świetnych bohaterów nie jest jednak w stanie zastąpić historii i tutaj pojawiają się zgrzyty. Pod względem fabuły jest to szkic. Niektóre elementy zostały zarysowane wspania i same w sobie dodają smaku filmowi, jednak jako całość szwankuje. Oglądając "Lewy sercowy" miałem wrażenie, że cała wena twórcza poszła na wymyślenie postaci i na resztę nie starczyło już sił czy czasu.
Film jest jednak ciekawy. Niektóre sceny pozostają w pamięci bardzo długo. Aktorsko też film sprawdza się dobrze, chociaż Sandler nadal nie przekonał mnie do siebie.
I tylko jednego szkoda... że film nie pojawił się w kinach.