Film "Ludwig" rozpoczyna trylogię biograficzną o podstawach świadomości i mentalności niemieckiej. W zamierzeniu miało to być dzieło burzące tradycyjną formułę kina. Monolog jako dominująca forma wypowiedzi, nieruchoma kamera, zmieniające się w tle obrazy diapozytywowe, scenografia operowa. Epicki rozmach, ironia i patos, wzmocnione użyciem muzyki. Film podzielony jest na dwie części: "Przekleństwo" i "Dawno temu byłem..." oraz na 28 rozdziałów. Jest to wizualno-poetycki collage historyczny, w którym przeszłość i współczesność wzajemnie się przeplatają, bohaterowie przechodzą metamorfozy i umierają, by znów się narodzić.